بررسی عطر

ساده اما غنی: بررسی عطر مردونۀ Noir Anthracite تام فورد

Noir Anthraciteتام فورد – نواغ انتراسایت (Tom Ford – Noir Anthracite)

سال تولید: ۲۰۱۷

گروه بویایی: شیپغ (Chypre)

عطار: کرین کوری (Karyn Khoury) و اونورین بلانک (Honorine Blanc)

نُتهای برتر: فلفل سیشوان، زنجبیل، چوب سدروس، چوب آبنوس، چوب سندل، نُهای گلی، پچولی

فصول استفاده: پاییز، بهار، زمستان


سال ۲۰۱۵ تام فورد عطر Noir Extreme که خودش فلنکری از عطر Noir 2012 بود رو بیرون داد که نه خودش نه ورژن مادرش (نواغ به معنی سیاه) هیچ حسی از سیاهی نمیدادن. برعکس بیشتر عبارت Welcome to the candy shop به این عطر میومد چرا که برعکس انتظار پر بود از نُتهای خوراکی و شیرین که آدم رو یاد شیره مربا چکیده روی رومیزی تلقی میندازه و چیزای نوچ نوچی! به همین دلیل وقتی توی فروشگاه فروشنده پیشنهاد داد که یه سمپل از این کار بهم بده عکس العملم یه تو مایه های “باشه حالا که اصرار داری بده، چیکار کنیم دیگه” بود. اما وقتی سر فرصت تستش کردم….

اینکه چطور یه عطر اینقدر دودی و تاریک بتونه شیپغ باشه برام خیلی جالب بود. تام فورد نواغ انتراسایت رسما بوی دوده میده و ذغال نقاشی. و جالبتر اینکه برعکس یه سری عطر دودی خشن و ضمخت اصلا و اصلا زننده و عصبی نیست. فقط چهره ش سیاه و دودی شده اما مودب و خوش مشربه.

شروع این عطر با برگاموت و زنجبیل باز میشه و سریعا رایحه ای فلفلی بهش میپیونده که همه زیبایی عطر به همین نُت بسته هست. من دقیقا نمیدونم فلفل سیچوان خارج از دنیای عطر چه بویی میده و به چه کار میاد اما هر عطری که باهاش ساخته شده یه بوی تیز و تند اما دوست داشتنی داشته. تاکید روی بوی ذغال با نُتهای چوب آبنوس و چوب سدروس که کم کم بیرون میان بیشتر میشه. جالبه که این فضای سیاه و پودری خاکستری یه بستر کمی خوشمزه هم داره که توش مخفیه. این حس خوشمزه و شاد مخفی توی بطن ذغال مانندِ عطر من رو یاد ذغال کبابی میندازه وقتی تا دقایقی دیگه بور میشه و سیخهای چنجه روی منقل کنار هم مهربون میشینن! به به!

Noir Anthracite
بهترین رنگ و طرحی که میشه باهاش عطر رو تمثیل کرد

بستر نواغ انتراسایت کمی گیاهی و ادویه ای میشه شبیه رایحۀ برگ بو. در کنار این هنوز روایح چوبی بسیار قدرتمند عمل میکنن و فضایی فلورال (گلی) هویت شیپغ کار رو اجرا میکنه اما این ترکیب شبیه هر اکورد شیپغی نیست. یه شیپغ کاملا مدرن هست که خزۀ درخت بلوط و پچولی توش خیلی نرم و سبز و چرمی ظاهر میشن و از اون فرود کلاسیک و قدیمی عطرهای شیپغ چندان خبری نیست.

نواغ انتراسایت بی شک یکی از شیکترین عطرهای تام فورد هست تا امروز. عطری بسیار مردونه، بسیار مودب، موقر، خوش مشرب، که تاکید جدی روی حدود سنی نداره. یه رایحۀ نسبتا خطی دودی که توی بهار و پاییز و روزهای خنک خیلی خوب جواب میده و تقریبا با هر تیپی مچ میشه اما من لباس رسمی رو ترجیح میدم. کسایی که از این عطر خوششون میاد احتمالا از Gucci Guilty Absolute هم خوششون میاد منتها گوچی از این عطر خشنتر و ساختارشکن تر هست.

این عطر گویا هنوز تو ایران لانچ نشده اما تو سایت خود تام فورد برای ۵۰ میل ۱۲۲ دلار و برای ۱۰۰ میل ۱۷۱ دلار قیمت درج کردن، که تخمینم توی ایران با قیمت حدود ۳۶۰ تا ۴۰۰ تومن به بازار بیاد.

★★★★★

برچسب ها
مشاهده بیشتر

نوشته های مشابه

4 دیدگاه

  1. با این ترتیب به نظر می رسه در فضایی خاکستری ، یک خشونت نرم و تاریکی خاص محبوس شده . لازم التست است البته .

  2. این روزا وقتی فلنکر میبینم حس بدی بهش دارم و میگم وای بازم یه ترکیب بدون خلاقیت و تکراری دیگه…
    اما این حتما خیلی موجه و درست و حسابی بوده تا جایی که حتی براش همت ریویو نوشتن هم خرج کردی.
    نسخه اصلیش منو میبرد تو فضای هبیت روژ. کار خاصی بود برای خودش بین انبوه عطرای هم ردش.
    عطرای تاریک و خشن رو دوست ندارم. اما اونطور که گفتی تاریک بدون خشونت باید جالب باشه. هوس تستشو کردم.

  3. برگاموت ، زنجبیل ، دود ، ذغال ، چنجه…..
    با این همه نت خوب و من که عاشق گیلتی ابسلوت هستم حتما دوسش دارم

  4. سیچوان، یه نوع فلفل با بوی گزنده و طعم تند( نه به اندازه فلفل قرمز تند) و بسیار خوشمزه هست…
    بعید می دونم رستوران چینی درست و حسابی رو پیدا کنی که بری توش و این فلفل رو نبینی(حالا یا خودش یا سس اش رو).
    تو بعضی از رستوران هایی دریایی که همراه با سرو غذا، ادویه های مختلفی رو در اختیار مشتری قرار می دن، این فلفل رو دیدم که استفاده میشه.
    بوش هم یه کم به ترشی می زنه.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
Web Statistics
بستن
بستن

بلوک تبلیغ حذف شد

با غیرفعال کردن مسدودکننده تبلیغات از ما حمایت کنید