Tom Ford

فرصتی پیش اومد تا سمپل سولی برولان (Soleil Brûlant)، عطر تازه‌وارد تام فورد، رو تا داغه تست کنم و در موردش بنویسم. این عطر کمتر از دو ماه پیش وارد بازار جهانی شد. مطابق روند جدید ابتدا در سایت شخصی خودم می‌نویسم و سپس اون رو برای سمور ترجمه می‌کنم. سولی برولان (صحیحترش سولیِ بُغولان) عضوی جدید در مجموعۀ عطر و لوازم آرایشی Soleil برند تام فورده که در سال 2016 با عطر Orchid Soleil شروع شده. این مجموعه تا الان 5 عضو داره. شکی نیست که این حرکت در رقابت با مجموعۀ Terracotta از برند گرلن برنامه‌ریزی شده و خیلی قوی و حساب شده گرلن رو زیر سایۀ خودش سرکوب کرده.

وقتی اولین بار لاست چری از تام فورد رو تست کردم متوجه شدم از اخلاقیات و سیاست کاریِ این آدم خوشم میاد. این آدم می‌خواد یه عطر غول با رایحۀ بولد، نشر بو و موندگاری بالا و پکیجینگ چشمگیر بسازه، و می‌سازه و هیچ چیز جلودارش نیست.

تمام مدتی که تام فورد نواغ اکستریم مردونه رو تست می‌کردم یه جمله به یادم می‌اومد: "من به این که مشتری‌ها به شما بگن چی نیاز دارن اعتقادی ندارم، معتقدم شما باید به مشتری‌ها بگین چی نیاز دارن" این جملۀ تام فورد رو میشه شعار اصلیِ این برند آمریکایی قلمداد کرد. برندی که از روز اولِ فعالیتش در زمینه عطر، برگ آس پیکِش رو بازی کرد. تام فورد نواغ اکستریم دلیل محکمی هست برای این طرز فکر تام فورد. برندی که به جرأت باید گفت خیلی از مرزها رو با عطرهاش بهم زده.

بلک ارکید اولین عطر تام فورد که تو سال 2006 بیرون اومد بی شک یکی از اون عطرهاست که باید براش تو قسمت یکشنبه‌های بارانی سایت سمور مقاله‌ای ترتیب بدیم. چرا که این عطر بی شک یکی از موفق‌ترین، پرفروش‌ترین و تاثیرگذارترین عطرهای دو دهۀ اخیر هست. عطری که با رایحه گـُلی، مشروب مانند، تاریک، زمینی، کپک‌مانند، غلیظ، شکلاتی و سیاه، نه تنها نمودارهای فروش در بازار عطرهای زنونه رو تغییر داد، بلکه مخاطبین مرد هم پیدا کرد. این عطر هرچقدر هم یونیسکس معرفی شده باشه باز وجوه بارز زنونه توش موج می‌زنه.

خدا رو شکر که با وجود تحریم‌ها و بستن مرز به روی واردات عطر، باز امکان تست عطر جدید تام فورد بو دو ژوغ فراهم شد و تونستیم همزمان با فراگیریِ جهانیِ یک عطر تو ایران به بررسی اون بپردازیم!

سال 2007 بود که تام فورد با یه لاین اکسکلوسیو به اسم Private Blend نه تنها اعتبار برند مُد خودش تو دنیای عطر رو به صورت چشمگیری بالا برد، بلکه سرمنشا جریانی شد که برندهای دیزاینر (برندهای مُد) به دنبالش لاین عطر اکسکلوسیو خودشون رو افتتاح کردن

پیشتر توی پست آدولفو دومینگز وتیور اُمبره به این موضوع اشاره کردم که وتیور بخاطر رایحه ی ثابت و غیر انعطاف پذیر چوبی که داره میتونه خیلی راحت حوصله آدم رو سر ببره. با در نظر گرفتن این، یه دو دو تا چهارتای منطقی ما رو به این سوال میرسونه که چرا پس این همه عطر وتیوری بیرون میاد در حالی که همشون توی کلیت و درصد بالایی شبیه هم هستن. جواب پشت سیاستهای بازاریابی خوابیده. تام فورد، همونطور که توی این پست هم گفته بودم، سعی تو بازتعریف کارهای کلاسیک با مزه و لهجه ای امروزی و تام فوردی داره.

سال 2015 تام فورد عطر Noir Extreme که خودش فلنکری از عطر Noir 2012 بود رو بیرون داد که نه خودش نه ورژن مادرش (نواغ به معنی سیاه) هیچ حسی از سیاهی نمیدادن. برعکس بیشتر عبارت Welcome to the candy shop به این عطر میومد چرا که برعکس انتظار پر بود از نُتهای خوراکی و شیرین که آدم رو یاد شیره مربا چکیده روی رومیزی تلقی میندازه و چیزای نوچ نوچی! به همین دلیل وقتی توی فروشگاه فروشنده پیشنهاد داد که یه سمپل از این کار بهم بده عکس العملم یه تو مایه های "باشه حالا که اصرار داری بده، چیکار کنیم دیگه" بود. اما وقتی سر فرصت تستش کردم....

چند وقت پیشا توی اینستگرام سمور یه عکس از Caron Pour un Homme گذاشتم و نظرسنجی کردم که آیا این شاهکار اسطخودوسِ غول پیکر میتونه زنونه هم باشه یا نه. نظرات یا به شدت منفی بود و تاکید روی مردونگی اون عطر داشتن یا محافظه کارانه با کمی تردید بله میگفتن. مسئله اینه که اگه اسم پور اون اوم و تبلیغات مردسالارانه ش رو از ذهن پاک کنیم این عطر به راحتی میتونه زنونه باشه، همچنان که خیلی از مشتریهاش خارج از ایران خانمها هستن!

اصولا برنامه کاریم برای سمور و بلاگ شخصیم اینطوریه که به عطرایی که خوب نیستن نپردازم و وقتم رو هدر ندم. اما خب بعضی وقتا شرایط ایجاب میکنه که ذره بین رو بگیرم روی یه عطر چرا که حرف نزدن درباره ش کوتاهی در وظیفه محسوب میشه. با تام فورد که آشنا هستین! یکی از هایپ ترین چهره های مُد و عطر به مدد رسانه و فضای مجازی. این برند تو سال 2006 عطر افسانه ایش Black Orchid رو به بازار فرستاد که فروش واقعا سهمگینی داشت تا جای که برندهای کهنه کار رو ترسوند.