شنل – گابریل (Chanel – Gabrielle)
سال تولید: ۲۰۱۷
کشور: فرانسه
گروه بویایی: گـُلی (Floral)
عطار: اولیویه پولژ (Olivier Polge)
نُتهای برتر: گریپ فروت، ایلانگ ایلانگ، الدهید، یاس، رز، شکوفه مرکبات، گل مریم، مشک
فصول استفاده: بهار، اوایل تابستان، پاییز
تقریبا دو هفته هست که از عطرهای خودم نمیزنم اما در ازاش مدام دارم شنل گابریل رو تست میکنم؛ چه روی لباس و چه روی دست؛ و حقیقتش رو بخواین، من با اینکه سعی میکنم جنسیت گرا نباشم که مبادا تبعیض گر جلوه کنم، روی مردونگی عطرم کمی پافشاری میکنم مگر تو موارد استثنایی. حجم شدید زنانگی و ظرافت و عشوه گریِ صامت و دخترانۀ عطر جدید شنل؛ گابریل؛ از این که این عطر رو مجبورم بخاطر بهتر شناختنش توی عموم بپوشم کمی مـُعذبم میکنه! چرا که دو هفته هست در جستجوی الهاماتی که منجر به نوشتن پاره ای در مورد این عطر بشه بینی به پوستم میکشم، در همه حال و همه وقت! اما همواره چیزی کمه… مشکل از پیچیدگی عطر نیست، برعکس، شنل گابریل عطری ساده و دوستانه هست. عطری که شروعی فلورال (گـُلی) و صاف و فیلتر شده و روشن و براق داره مثل نور خورشیدی که سمج وار از پس ابرهای ضخیم بهاری میتابه و همه جا رو روشن میکنه. خوزشیدی که رنگی لیمویی و طلایی داره درست مثل بوی گابریل. رنگی مثل تلألؤ و انکسار نور از پس الماسهای آویزون از لوستر سالن پذیرایی!
رایحۀ ابتدایی این عطر ترکیبی هست که شما رو یاد کارهای متاخر هرمس میندازه. ترکیبی از مرکبات خنک و کمی گازدار و آبدار اما نه شیرین، در کنار رایحه ای رز مانند که سعی تمام توی افشا نکردن ماهیت رز داره. اما به وضوح رز (از جنس فلزی و کمی خنک و کمی پودری که رنگ صورتی ملوسی رو تداعی میکنه) هویدا میشه و در امتدادش الدهید مشهور شنل خیلی خیلی نرمتر از اونچه توی کارهای ابتدایی شنل جلوه کرده نمایان میشه. برای کسانی که با عطرهای زنانه شنل آشنایی دارن اون رایحۀ گمنام بکار رفته توی همه عطرهای زنانه ش که فضای پرصلابت زنانه رو میسازه رایحه ای شناخته شده هست.
شنل نوعی الدهید رو توی ترکیباتش در کنار روایح گلی قرار میده تا فوت آخر کوزه گریش رو بدمه. در کنار اون رایحۀ الدهیدی همواره یک گل حضوری پر رنگ داشته و اون ایلانگ ایلانگ هست که بویی شرقی، تفته، گرم و پودری و کاملا قابل تشخیص داره. اما توی گابریل این گل هم نیز با رایحۀ گلی سفید (یاس و شکوفه مرکبات و گل مریم) پوشیده میشه. حضور یاسِ تخت و بدون عمق و شکری در کنار سبزی چرب شکوفه مرکبات و گریپ فروتی که فضای گلی رو دو چندان میکنه، دخترانگی و شکنندگی ظریفی رو رقم میزنه که تُن صدای زیر و ملایم، اندام قلمی، پوستی روشن و گندمگون و روحیه ای صامت و تا حدی خجالتی رو به تصویر میکشه. اما خوب که دقت میکنی بستر عطر به همون فضای آشنای قدیمی ایلانگ ایلانگ میرسه که توی خیلی از عطرهای زنونۀ برند وجود داره.
همه اینها فاکتورهای یک عطر بی نظیر میتونن باشن. عطری همه کاره، رسمی و روزمره و کژوال، شبانه و روزانه، جوان و میان سال، ظریف اما نافذ، موقر اما یاغی… اما یه مشکلی که وجود داره اینه که وجوه این عطر با اونچه از شنل انتظار میره برابری نمیکنه. شنل توی عطرهای زنونه همواره فضایی کاملا زنانه، زن محور و زن پسند رو به نمایش میذاره که تلاقی دو محور متضاد هست. مثل عفیفگی و برهنگی، موقر بودن و پر حرکت بودن، مقّید به سنن بودن و مدرن بودن، حتی مذهبی در مقابل بی قید و بند. همه عطرهاش آینه هایی از خود گابریل (کوکو) شنل هست اما این یکی انتظار نه تنها من، که خیلی از خانمهای شنل بازی که میشناسم رو هم برآورده نکرد. گرچه به خودی خود عطری بسیار خوش دست و بی دردسر هست که با هوای روز و روشن – مخصوصا بهار و اوایل تابستان – با هر حال و لباس و مجلسی ست میشه اما باز یه شنل واقعی نیست.
موندگاری گابریل روی پوست مردونۀ من بالاتر از ۵ ساعته که این میزان ممکنه روی پوست زنانه بالاتر هم بره اما برای نشر بوی اون توی ساعات اول میتونم چهار ستاره بدم منتها بعد از یکی دو ساعت نزدیک به پوست حرکت میکنه. این البته استاندارد درست و اصولی یک عطر خوب هست منتها توی جامعه ما چندان خوشایند نیست؛ متاسفانه!
★★★
این کارو وقتی همسرم برای اولین بار پوشید به نظرم خیلی شیرین اومد شایدم واسه من اینجوری بود البته شیرینیش آنقدر نیست که دل رو بزنه بیشتر شیرینیش حس رومانتیک و عاشقانه به وجود میاره به عنوان یه مرد رایحش رو می پسندم