بررسی عطر گرلن اُمبغ اِتِغنل (Guerlain Ambre Éternel)
گرلن – اُمبغ اِتِغنل (Guerlain – Ambre Éternel)
خصوصیات برتر: پودری، نمکی، چرمی، تاریک، گزنده
جنسیت: بیشتر زنانه
فصول استفاده: فصول سرد، در شب
تو سال ۲۰۱۶، در پی موفقیت چشمگیری که گرلن با عطر Santal Royal (ساخته ی ۲۰۱۴) بدست آورد، برند دست به ساخت دومین عضو سری Les Absolus d’Orient زد و اینبار به شرق از زاویه ی روایح چرمی و کهربایی نگاه کرد. گرلن جزو معدود برندهایی هست که به مقوله شرق و شرق گرایی با دید و ذائقه ی خود شرق نزدیک شده. برعکس خیلی از عطرهای شرقی که میشه گفت “شرق برای ذائقه ی اروپایی” هستن، گرلن طبع عربها رو خیلی خوب شناخته. اعراب چندان رغبت به عطرهای کلاسیک اروپایی ندارن، حتی به عطرهای شرقی که اروپایی ها براشون میسازن هم چندان با دل و دماغ خوش نگاه نمیکنن. اُمبغ اتغنل یکی از معدود گزینه های موفقی هست که منحصرا تو قلمروی خاورمیانه باقی مونده.
این عطر با اکورد به شدت نمکی و سوزان و گرمی از عنبر نهنگ باز میشه و از همون ابتدا سایه روشنهای ادویه ای فرودش رو به نمایش میذاره. این فضای نمکی و گرم و نسبتا سمباده مانند و خشن با اکورد چرم و چوب و بوی پودری زنبق و رایحه ی پر و پیمون هلو همراه میشه. هلوی معروف گرلن رایحه ی پودری زنبق رو دو چندان کرده و فضای عنبر رو برای بازی چوب توی بطن عطر آماده میکنه. رایحه ی چوبی این عطر فضایی تاریک و غیر دودی داره و چربی نامتعارف و چرمی جالبی توش موج میزنه. این چربی چرمی به شدت پودری هست و به فضای چرم/زنبق/رزین عطر کوییغ اتومان از برند پغفم دی امپایر (Parfum d’Empire Cuir Ottoman) شباهت بی نظیره.
اُمبغ اتغنل یه عطر به شدت پودری، چرمی، شرقی، کمی رزینی، چوبی، ادویه ای و به شدت نمکی هست. تاریکی و نور توی این کار من رو یاد کسوف تو هوای آفتابی غروب میندازه. نوعی جدال بین نور و تاریکی توی این عطر وجود داره که توی هیچ عطر دیگه ای به این شدت ندیدم. جدالی بین فضای پودری و عنبری با فضای چرمی و چوبی. اما از نظر تکنیکی، با اینکه عطر بسیار خاصی هست، ترکیب محافظه کارانه ای بحساب میاد که حد متوسط ذائقه ی عربی رو به راحتی راضی نگه میداره. به نظر میرسه همونطور که توی سانتال رویال از حد و مرزهای هنجار پا فراتر نذاشته، توی این عطر هم خودش رو توی لفافه ای از پر و پنبه نگه داشته و آروم و محتاطانه فضای عطرهای عربی رو لمس کرده.
اُمبغ اتغنل عطری گرم و زمستانی و شبانه و اشرافی هست. حد بین کلاسیک همه پسند پودری زنانه و خشونت چرمی مردانه. خیلی برونگراست و میل به افشاگری و عریان نمایی داره. انگار که توی هیچ لباسی حاضر نیست جا بشه. بستر گـَس و گزنده و نمکی داره که اون رو به طرف زنانگی هل میده. عطری رسمی و خاص هست. بدرد مهمونی میخوره اما نه مهمونی خودمونی و نه وقتی خودتون مهمون هستین.
★★★★
من بودم عنوان این مقاله رو میذاشتم « رقاصه ی عرب در آغوشِ آفتاب سوخته ی شُتُربان »