بررسی عطر بژ تویلت از شنل (Chanel – Beige EdT)

شنل – بژ او دو توالت (Chanel – Beige Eau de Toilette)

خصوصیات برتر: گلی، فلفلی، مُشکی، شیرین

جنسیت: زنانه

فصول استفاده: بهار و پاییز

ترکیبی از بوی یاس و میوه جات با شکر اضافه و بویی شرجی. اینها خصوصیات گلی هست بومی آمریکای مرکزی و مناطق گرمسیر و شرجی به نام پلومریا که ما توی عطرسازی اون رو با نام ایتالیایی فرانجیپانی (Frangipani) میشناسیم. فرانجیپانی های ایتالیا خانواده ی قدرتمندی بودن در قرون وسطی که قدرت سیاسی و اقتصادیشون رو با اتکا به واتیکان و پاپها حفظ میکردن. یکی از اعضای عطرساز این خانواده عطری نامأنوس و اگزوتیک رو به نام خانواده خودش میسازه که در ترکیب اون همه انواع شناخته شده ی ادویه جات به اندازه برابر + زنبق خشک شده و پودر شده به اندازه کل اون ادویه ها + اندازه ۱% مشک آهو یا سیوت بکار رفته بود. با معروف شدن این فرمول اسم این عطر بعدها به گلی که بویی مشابه همین عطر داشت اهدا شد. یعنی گل پلومریا روربا (Plumeria Rubra) که ما با اسم فرانجیپانی میشناسیمش.

فرانجیپانی گلی شب-بو هست که میشه اون رو تو خیلی از مناطق گرمسیر و شرجی و مناطق مدیترانه ای کشت کرد. تو برخی فرهنگها این گل توی اُملت، سالاد یا دمنوش ها بکار میره در حالی که توی برخی فرهنگها این گل نماد مرگ و فراخوانی خون آشام ها هست و توی مراسم تدفین دیده میشه.

با نوشتن این مقدمه اطلاعات خوبی در مورد گل فرانجیپانی بهتون دادم اما ممکنه این ذهنیت رو هم داده باشم که عطر بژ از برند شنل یک عطر اگزوتیک تروپیکال و تابستونیه که شما رو میبره به خلیج مکزیک و سواحل بی نظیرش. خب این ذهنیت چندان دور از واقعیت هم نیست اما فرقی اساسی بین بژ و این گونه عطرها وجود داره و اون زرق و برق و لوکس گرایی شنله که اصلا به فضای بی غل و غش اون مناطق نمیخوره.

اگر بخوام بژ رو مختصر معرفی کنم، باید بگم شروعی از فلفل قرمز، عسل، کمی ترشیدگیِ گلی (که شبیه ته بوی ابسولوت بدست اومده از یاسه)، و رایحه گلی محض داره. این عطر با ابهامی عجیب شباهتی به خیلی از عطرهای کلاسیک زنونه شنل داره و اون بخاطر بازی الدهیده که امضای شنل رو یدک میکشه. ترکیب گلی عطر با عسل با چنان دقتی ساخته شده که دقیقا راحتیِ رنگ بژ رو یادآور میشه. بژ رنگیه که مرگ نداره. تو همه ادوار به عنوان یک رنگ مجلسی و رسمی برای خانمها شناخته شده و حسی جاافتاده، ساکن، کمی سن و سال دار اما نه پیر یا سالخورده داره. نقطه عطف گذر از دخترانگی به زنانگی رو نشون میده. منتها این آرامشی که ازش انتظار میره توی شروع عطر با رایحه ی فلفلی و چوبی که تا اواسط کار ادامه داره، خدشه دار میشه. این رایحه فلفلی نیاز بود تا بتونه با بوی گزنده ش حس زرق و برقی که لایقِ برند شنل هست رو بازی کنه.

بژ زنونه هست، هم رسمیه هم خودمونی و صمیمی و بی حاشیه. اصالت داره و کاراکترش محکم و مشخصه. یه کلاسیک واقعی که هم امروزیه و هم رگه های قدیم توش بارزه. خب استایل همچین عطری چندان پیچیده نیست. تمام اون چیزی که نیاز داره ترکیب رنگهای روشنه و برشی که راحتی حرکت و آزادی بدن رو با سادگی و زیبایی به نمایش بذاره. دو تصویر بالا حاصل حسی هستن که عطر بژ بهم میده. لباسی تقریبا شل و راحت که در عین حال روی بُرشهای خیاطانه و کلاسیکش تاکید میکنه. یقه ها مشخص و بارز دوخته شدن و تو هر دو تصویر کفش ها و کیفها کاملا تو چشم میان. تاکید روی اَکسسوری (accessories) مثل کفش و کیف و کمربند یه حرکت کلاسیکه. کسانی که از بژ شنل خوششون میاد احتمالا از عطرهای کوکو مادمازل و کوکو نواغ از همین برند هم ممکنه خوششون بیاد. گرچه در قیاس با بژ این دو عطر هرچند به نظر دارای روایح پیچیده تری هستن اما عمق کمتری دارن و حس لوکس گرایی بژ رو ابداً بدست نمیارن.

★★★★