لیلاک لاو: یاس شیروانی به روایت آمواژ

آمواژ – لیلاک لاو

سال تولید: ۲۰۱۶

کشور: عمان

گروه بویایی: گـُلی (Floral)

عطار:  الیزه بنات (Elise Benat) و ناتالی لارسون (Nathalie Lorson)

 نُتهای برتر: کاکائو، هلیوتروپ (گل آفتاب پرست)، وانیل، گاردنیا، دانۀ تونکا، زنبق

فصول استفاده: پاییز، زمستان و بهار

ترکیبات فلورال پودری حول محوریت گل آفتاب پرست (هلیوتروپ) همه جوره دیده بودم اما در کنارش کاکائو ندیده بودم. حتی بهش فکر هم نکرده بودم چون احتمالا اگه بهم میگفتن همچین چیزی رو میشه ساخت ممکن بود نوشابه و باقلوا بیاد به ذهنم! حالا لیلاک لاو آمواژ این نوشابه و باقلوا رو با هم طوری هماهنگ کرده که باید به احترامش کلاه از سر برداریم.

اصولا به عنوان یک ناطرفدار آمواژ که همیشه دوسش داشتم اما هرگز نتونستم با جون و دل تحسینش کنم معتقدم که آمواژ بعد از کریستوفر چانگ و عطرای درپوش مغناطیسی بسیار بهتر از آمواژ پیش از چانگ داره عمل میکنه و جنبه های هنری و منعطف تری از خودش نشون میده و هر سال رشد چشمگیری داره.

لیلاک لاو عطری هست که من رو کمی سردرگم میکنه. برای من حکم مسافر جا مونده از اتوبوس رو داره. معلوم نیست به کجا تعلق داره، داره میره یا داره میاد. توی فضای مجازی هم ازش حرف زیادی زده نشد و همتای مردونه هم براش ساخته نشد. یه جورایی غریب افتاده بنده خدا. یه عطر با روحیه ای غربی و متفاوت نسبت به باقی کارهای آمواژ. اما آیا عطر خوبیه یا بدیه؟ این رو باید بررسی کنیم…

مثل هزاران گـُل دیگه توی طبیعت، لیلاک یا یاس بنفش هم توی عطرسازی نمیتونه مستقیما عصاره کشی بشه چرا که حاصل این عصاره کشی بوی هر چیزی میتونه باشه جز بوی واقعی گل. بنابراین مثل خیلی از گلهای دیگه رایحۀ لیلاک هم به صورت غیرمستقیم با کمک از عناصر دیگه ساخته میشه؛ درست مثل اونچه توی Frederic Malle En Passant اتفاق افتاد. شروع لیلاک لاو مستقیما میره سر اصل مطلب. کاکائو و هلیوتروپ. ترکیبی که با زیبایی همگن و هموژنیزه شده و خیلی ساده و سطحی یک حس بهاری شیک رو القا میکنه با شفافیتی که گویا همۀ عطرهای مشابه رو به چالش میکشه. یک عطر گُلی محض با لبه های خوشمزه شبیه آدامس. پودری و سبک با بوی کاکائویی که زنبق، رز و هلیوتروپ رو تلطیف میکنه و چهره ای جوان، رمانتیک و احساساتی بهش میده. چیزی شبیه دفتر خاطرات روی میز آرایشی زیر نور آفتاب بهار! این حس نرم وقتی عطر به بطن و فرود خودش میرسه و با روایح گلی و چوبی آذین میشه، بیشتر پرده از چهرۀ خودش برمیداره و چهره ای شفاف و روشن رو نمایان میکنه.

حسی که توی این عطر حاکم هست حسی تر و تازه و بهاری هست که تصویری از گلهای آویزان تازه شکوفیدۀ لیلاک رو میسازه بدون اینکه مستقیما سراغ اون گل بره. عطری سانتیمانتال و نوع دوست، بهاری و پاییزی، شاعرانه و موقر و آرام و متین، شیک و دوست داشتنی و همه پسند و گُلی. بعضی وقتا فکر میکنم واقعا طرفدارای عطرهای گلی محض هنوز وجود دارن؟! مثل همۀ کارهای آمواژ حرف زدن در مورد موندگاری و نشر بو فقط روده درازی هست و بس!

★★★★