حالا حکایت ماست: نگاهی به Dior Homme Parfum

دیور – اوم پغفم یا پارفوم (Dior – Homme Parfum)

نتهای برتر: چرم، زنبق، کاکائو، عود، رز

جنسیت: مردونه

فصول استفاده: زمستون و پاییز

اون دوره که ما بچه مدرسه ای بودیم و پژو ۴۰۵ و پراید خودروهای تازه-واردِ آسفالتها حساب میشدن چند پارک و فضای سبز و جاده کمربندی و کلی تغییرات و تحولات شهری جزو برنامه های شهرداری وقت بود که خیلی وقت بود از کلنگ خوردنشون میگذشت و طبق معمول در طول ادوار به قوت خودشون غیرفعال باقی مونده بودن تا اینکه یه آقای شهرداری از راه رسید و اون پروژه های ناتموم رو تموم کرد و همه رو به اسم خودش ثبت کرد و یه جورایی امضای خودش رو پای همه پروژه ها زد.

حالا یکی جلوی من رو بگیره که دربارۀ فرانسوا دوماشی (François Demachy، سر آشپزِ همۀ عطرهای کریستین دیور که از ۲۰۰۷ تا کنون ساخته شدن) همین فکر رو نکنم. دیور تو سال ۲۰۰۵ با همکاری اولیویه پولژ (Olivier Polge پسر ژاک پولژ، عطرساز فیکس برند شَنل) یه عطر داد بیرون به نام Dior Homme که بدجوری ترکوند! واقعا یه انقلاب و یه خلاقیت بی نظیر بود که از دیور انتظار داشتم. منتها این عطر هر چند سال یه بار یه تغییری توش داده شد و با فرمولاسیون جدید و به طور خیلی آشکارا با پسوند “سال” به این معنی که “این سال ما این عطر رو باز هم تغییر دادیم“، بیرون اومد. نمیدونم دوماشی از سوز اینکه مجبوره پروژۀ دهنیِ یکی دیگه رو ادامه بده شاکی شده¹ و هر سال تغییرش میده، یا عوامل بازاریابی و سرمایه گذارهای دیور پس از کلی چُرتکه زدن به این نتیجه رسیدن که هزینۀ هنگفت حجم بالای زنبقی که توی این سری استفاده میکنن تبدیل شده به تف سربالا!

نتیجتاً دیور هر بار با زنبق این عطر به نحوی بازی کرده تا اینکه اومدن گفتن آقا ما چرا اینکار رو میکنیم؟! ما بیایم یه آملیفایر به عطر بزنیم که هم موندگاری و نشر بوش بره بالا هم هارمونی با زنبق داشته باشه و نشه حس کرد عیار زنبقش رو انگولک میکنیم. یکیشون گفت چرم بزنیم آقا، چرم! اون یکی گفت نه وانیل بزنیم، تو فارنهایت پارفوم (Fahremheit Le Parfum) و او ساواژ پارفوم (Eau Sauvage Parfum) هم کیلو کیلو وانیل ریختیم، ببین ملت چه خوششون میاد!

فرانسوا دوماشی که همه مسئولیت این مسأله رو روی دوش خودش حس میکرد و عمیقاً تو فکر بود، در اومد که: “آقا مردی گفتن زنی گفتن. تکلیف ما با این عطری که این مرتیکه پولژ ساخته معلوم نیست، دامن بپوشیم یا شلوار؟! مردک اصلاً مرز بین مرد و زن رو مبهم گذاشته”. بعد یه مکث کرد و با خودش فکر کرد که من امضای خودم رو باید تزریق کنم. آره بهترین کار اینه که اون بوی شبیه سیب پخته تو نسخۀ ۲۰۰۵ رو تغییر بدم به بوی شکلات دارک و یه خرده مردونه ش کنم. آره آره اینطوری بهتره. بعد ادامه داد که “هر دو رو میریزم. هم وانیل هم چرم. اینطوری هم زنبقش رو میتونیم بالا نگه داریم، هم اون حس خوشمزه رو زنده نگه میداریم. تازه چرمی بشه هم خیلی کلاس داره و شبیه عطرهای نیش میشه، و هم اینکه آقایون و بازار امروز خیلی بیشتر میطلبن! هر کی هم حرف زد میگیم ما کلا یه فرمولاسیون جدید بستیم. کلاهبرداری هم محسوب نمیشه”! ختم جلسه/.²

از قضا هم همینطور شد. جماعت سیبیل کلفتی که با بوی پودری و زنونۀ زنبق توی اوم و اوم اینتنس زاویه داشتن با لبخندی حاکی از رضایت نسخۀ پارفوم رو خرید کردن! خریدار راضی، فروشنده راضی، دیور هم راضی، گور بابای ناراضی! حالا چی شد که این ته تغاریِ دیور (اوم پارفوم) تو مدتی کم رکورد فروش همه برادر بزرگاش رو زد؟ خب معلومه، رایحه ای که مردونه تره و تاریک و چرمی و سوخته و شیرین هست و تو لایۀ نهایی جون میده برای بازخورد گرفتن. بذارین اینطوری توصیف کنم: شروعی کمی پودری، گازدار، کمی شیرین و رزین مانند و به شدت چرمی که زنبق رو زیر تخته تخته چرمهای سنگین گاویِ واکس خورده خفه میکنه اما صدای جیغ زنبق از لای چرمها میزنه بیرون! و این غول چرمی سوخته و تلخ و شیرین با بستری گرم و خشک و حیوانی قدرت میگیره و قلدرمأبانه کنترل کل ترکیب رو تو دست نگه میداره. دوماشی عطری ساخت که یک مرد خیلی راحتتر از ورژن ۲۰۰۵ بدون اینکه بقیه مردا بهش نگاه چپ چپ بندازن بتونه استفاده کنه. در قیاس با خلاقیت و ساختارشکنیِ جنسی که پولژ تو سال ۲۰۰۵ بنا گذاشت، دوماشی با Homme Parfum چیز جدیدی رو بهمون ارائه نمیده اما در عوض رایحه ای چگال، مردونه، خوش مشرب، اجتماعی، کمی هیز، اکتیو و پر جنب و جوش رو ساخته که از سکوتِ صامتِ نسخۀ ۲۰۰۵ چندان خوشش نمیاد.

★★★★

1. فرانسوا دوماشی تو سال ۲۰۰۷ عطرساز فیکس برند دیور شد. پیش از اون هیچ پروژه ای برای دیور کار نکرده بود.
2. این جلسه واقعی نیست و خودم سناریوش رو نوشتم. بهش استناد نکنین.