گرلن – بوا دَغمِنی (Guerlain – Bois d’Arménie)
نتهای برتر: بنزوئین، بخور، چوب گایاک، پچولی، زنبق
جنسیت: مشترک بین مرد و زن
فصول استفاده: پاییز و زمستان
پیشتر توی یک پست در مورد بوی صمیمی کتاب و کاغذ به بحث در این باره پرداختیم و علت دوست داشتنی بودن بوی کتاب کهنه رو بررسی کردیم. رایحه ای گرم و نرم و کمی نمور و دوست داشتنی که وجوه وانیلی و رزین مانند کهنه ای داره. جالبه بدونین یکی از نزدیکترین نُتهای عطرسازی که حس بوی کاغذ رو خیلی خوب القا میکنه بنزوئین هست که در واقع یه جور بوی وانیلی بحساب میاد. تو قرن نوزدهم سوزوندن بنزوئین برای خوشبو کردن منازل و تدخین و میکروب کشی از رسوم و عادات ارامنه بود. این رسم مورد توجه یک فرانسوی به نام اگوست پونسو (August Ponsot) قرار میگیره و با کمک یک داروساز به نام هنری ریویه (Henry Rivier) دست به ساخت بخوری با همین رایحه میزنن که تو ساختش به جای سوزاندن مستقیم صمغ بنزوئین، اون رو توی الکل حل کرده و کاغذهای مخصوصی رو به محلول آغشته میکنن. این روش برای کم کردن هزینه بسیار مقرون بصرفه بود. محصول ساخته شده هم که کاغذ ارمنی (Papier d’Arménie) نام داشت در واقع دفترچه کوچیکی بود حاوی ۱۲ برگ که هر برگ به سه کارت تقسیم میشد. با آتش زدن گوشۀ کارت، آرام آرام بدون شعله میسوخت و بوی وانیل مانند بنزوئین فضا رو پر میکرد. همه اینایی که نوشتم با افعال گذشته نقل کردم اما این محصول از سال ۱۸۸۵ تا امروز به همون شکل سنتی و همون مصالح سنتی در همون کارگاه داره تولید میشه و میشه اون رو یکی از قدیمیترین عطرهای محیطی به شمار آورد.
Bois d’Arménie (چوب ارمنی). این اسمِ عطری هست که گرلن تو سال ۲۰۰۶ برای مجموعه عطرهای اکسکلوسیو L’Art et la Matière ساخت. این سری از عطرهای گرلن به سادگی ظاهرشون و به غنای اسامیشون، از مصالح اندک اما با کیفیت ساخته شدن که تو کمترین زمان بهترین تاثیر رو گذاشته و بی پرده و مستقیم مخاطبشون رو سریعا ببرن به اون فضایی که انیک مِناردو (Annick Menardo سازندۀ این عطر) میخواد. بوا دَغمِنی ترکیبی بر پایۀ بنزوئین، چوب گایاک و پچولی هست. ساختاری ساده داره درست مثل رایحه ش که از سر تا ته فقط با یک تون صدا حرف میزنه و نوایی خوش داره. رایحه ای بخوری، رزینی، پودری، وانیلی و چوبی که قسمت چوبیش بویی نسبتا کهنه داره. بویی که من رو یاد بوی کمدهای چوبی که در طول زمان رنگشون به تیرگی رفته و بوی چوبشون کمی شیرین رزینی و نیمه دودی شده میندازه. بوی یه خونۀ دنج و دعوت کننده و راحت و خودمونی رو میده که خاطرات چند نسل رو توی اندود دیوارهاش و لمبه های چوبی سقفش میشه حس کرد. و گرلن به زیبایی هر چه تمام این کهنگی احترام برانگیز رو بدون جزئیات، با پرهیز از تزئینات به فضایی لوکس ترجمه کرده.
★★★★
بخور ،زنبق و وانیل 👌🏽🥺 زیباست فکر کردن بهش هم جذابه برام 👌🏽
درود
وای وای یکی دیگه از حسرتای دنیای عطر من این سری گرلنه !
برندی که نمیشه دوسش نداشت و طرفش نرفت .
کاش از این کاغذا تو ایران هم بود میخریدیم !
آقا کیوان دوست داریم ، با سپاس و احترام فراوان
آخ قلبم…
بی شمار پست قدیمی نخونده رو رد کردم و امروز اینو خوندم به جاشون.
چه جالبن اون کاغذا. چه چیزایی تو دنیا هست که ما ازشون خبر نداریم?
این لاین های کمتر در دسترس گرلن خیلی آدمو میسوزونه. مخصوصا یکی مثل منو…
بنزوئین بعد از مر یکی از نت هاییه که بین صمغ ها بهش حس خوبی دارم و دلمو هیچوقت نزده.
بنزوئین در ترکیب با چیزایی که گفتی و امضای پودری گرلنی و اون فضای کهنگی و قفسه چوبی چقد باید دلخواهم باشه…
ممنون از ریویو برای چنین کاری??
چوبی که سالخورده میشه (البته نه پوسیده و باخته) خیلی بوی جالبی پیدا میکنه. من گهواره ای که پدرم توش خوابیده بود رو دارم. فکر کن ۶۰ و خرده ای سنش هست. رنگش شده مثل سیر ترشی هفت هشت ساله. بوی وانیلی جالبی داره
خیلی از بوی کتاب کهنه خوشم میاد..چقدر دنبال چنین عطری بودم.چون بوی خاک و کتاب رو قاطی کرده بودم.ممنون
من هنوز اینو تست نکردم ??
عالی بود کیوان جان. ممنون از ریویوی عالیت. این عطر گرلن بوی اون کاغذا رو یادآوری میکنه؟
آره دقیقا