بررسی عطر سبالو از برونو آکامپورا (Bruno Acampora – Sballo)

برونو آکامپورا – سبالو (Bruno Acampora – Sballo Perfume Oil)

خصوصیات برتر: حیوانی، نفتی، گلی، رزینی، چوبی

جنسیت: بیشتر زنانه

فصول استفاده: بهار و پاییز

هواپیما تو فرودگاه ناپولی نشست و نزدیک ده ساعت وقت داشتیم برای ادامه سفر، پس فرصت رو مناسب دیده و به راه افتادیم تا شهر رو گز کنیم. از بافتهای قدیمی دیدن کردیم. ناپولی به دو چیزش معروفه. سس پیتزای گوجه فرنگی و مافیا! به ما گفتن این شهر مرکز مافیای ایتالیاست پس مواظب باشین تو کوچه پس کوچه های خلوت پرسه نزنین چون توریست طعمه خوبیه برای خلافکارها. اما کو گوش شنوا! باور کنین نمیشه وقتی آفتاب تابستون یه شهر ساحلی مثل ناپولی که از قضا هیچ نصیبی از گردش هوا و نسیم نوازشگرِ مدیترانه نبرده، داره میسوزونه پس گردنتون رو، به کوچه ها پناه نبرین. بافت عجیبی داره این شهر. ساختمونهای سنگی و بتُنی که هم قدیمی هستن هم انگار ۵۰ سال بیشتر از سنشون نمیگذره، فرم کلی شهر رو شکل میدن. شهری بی روح هست در قیاس با باقی شهرهای ایتالیا. مردمی بی حوصله و راننده هایی بی دقت داره. ماجراجویی قسمت مهمی از لذت سفرهای من هست، پس پرسه تو سایه ی خنک ساختمونهایی که از بینشون اون کوچه های تنگ شریان شده بود رو شروع کردیم. زمان زیادی داشتیم برای بی هوا گم شدن و از خوش شانسی من این گم شدنها همیشه راه به جای خوب برده. گرچه یکشنبه بود و ساعت کاری بوتیک به زمان پرسه ی ما نمیخورد اما پیدا کردن اتفاقیِ دُکان عطرفروشیِ برونو آکامپورا یکی از جالبترین اتفاقات سفرم بود.

آکامپورا یکی از اون نام نبرده ترین عطرسازی های ایتالیاست که کارهاش معمولا با غلظتی بسیار بالا تو دو دسته روغن پرفیوم و او دو پرفیوم ارائه میشه. بسته بندیهای جالب با فلسک فلزی و چوب پنبه و مهر و موم سر قوطی توجه هر کسی رو به خودش جلب میکنه. ترکیبات این برند بیشتر شبیه اکسیرهای بجا مونده از قرون وسطی اورشلیم و مدینه هست! حال و هوای شرقی و کهن خیلی خوبی داره که این روزها کسی طرفشون نمیره، متاسفانه. خب کلاسیک بازی کردن اعصاب میخواد و مشتری امروز دنبال این طور روایح نیست اما نتونستم جلوی خودم رو بگیرم و درباره این برند و یکی از عطرهاش ننویسم. کدوم رو بنویسم کدوم رو ننویسم؟ با خودم فکر کردم بد نیست در امتداد پستی که همین اواخر در رابطه با روایح گل رز برای آقایون منتشر کردم عطر سبالو از این برند رو انتخاب کنم و به این شکل سهم “عطرهای غیرقابل دسترس در ایران” رو ادا کرده باشم.

سبالو حس و حالی روستایی داره. رایحه رز توی این عطر بیش از اون چیزی که از رز توی عطرهای دیگه میشناسیم نمایان میشه. یعنی وقتی توی عطرهای رزی ما با بوی گلبرگ رز مواجه هستیم، توی سبالو انگار پرچم، کاسبرگ، ساقه و گرده ی گل هم بکار رفته. این رایحه به همین دلیل شاید از حد انتظار قوی تر باشه که همینطور هم هست، چرا که پچولی و نتهای رزینی، بوی توتونِ تلخ و معطر نشده – که تلخ و تاریک توی لایه ی آخر پدیدار میشه – بوی گلها و علوفه وحشیِ روستا و کمی هم پارازیت بوی آغل و اصطبل احشام رایحه ی رز رو همراهی میکنن و بهش ناخالصی دوست داشتنی میدن که شما رو یاد روستا و ده میندازه. قسمتی از این ناخالصی هم البته به عهده ی شمعدونی و بنفشه هست که بار احساسی ماجرا رو بیشتر میکنن. سبالو در انتها میرسه به رایحه ی توتون مانند تلخ نشسته روی لباس، و رایحه ای تخت از بنفشه و شمعدونی.

از اونجایی که این عطر یک روغن هست و تو سایز ۵ میل ارائه میشه، میتونین حدس بزنین که موندگاری بسیار بالایی داره. نشر بوی روغنها برعکس عطرهای الکلی، به گرمای بدن و نقطه ای که روش عطر رو میمالین بستگی داره. اما در کل نشر بوی سبالو متوسط حساب میشه. شاید به این دلیل که عناصر تشکیل دهنده همگی عناصر بطن و فرود عطر هستن و از تاپ نوت چیز زیادی تو این عطر وجود نداره.

★★★★