بررسی عطر کوکوبلو از جیمز هیلی (James Heeley Coccobello)

جیمز هیلی – کوکوبلو (James Heeley – Coccobello)

خصوصیات برتر: استوایی، نارگیلی، گلی، سبز

جنسیت: زنانه و تا حدی هم مردونه

فصول استفاده: تقریبا همه فصول با ارجحیت تابستون

هیلی یکی از اون برندهای نیشی هست که اسمش کمتر از بقیه برندها برجسته شده و تعداد کمتری از عطربازها این برند رو میشناسن. یه دلیلش اینه که هیلی به جای خلق روایح متفاوت و عجیب غریب که خیلی از برندهای نیش سرلوحه کارشون قرار میدن، روایحی شناخته شده رو با حالتی چشمگیر و خوانشی متفاوت ارائه میکنه. یکی از کارهای خیلی خوب این برند که واقعا هر بار از بو کردنش لذت خاصی میبرم، کوکوبلو هست. رایحه ای نارگیلی و استوایی و گلی و سبز زنونه داره که کارهای مشابهش رو میشه گرلن تراکوتا (Guerlain Terracotta le Parfum) و استی لاودر برنز گادِس (Estée Lauder Bronze Goddess) معرفی کرد.

اگر جزو کسانی هستین که سایت سمور رو مرتباً دنبال میکنین میدونین که چند وقت پیش پستی پیرامون روایح نارگیلی داشتیم که توش مختصراً به معرفی چند تا از کارهای خوب نارگیلی پرداختیم. یکی از بهترین گزینه ها برای بوی نارگیل همین عطر هست.

رایحه شروع این عطر رد بارزی از بوی نمک داره در تلفیق با بوی گل گاردنیا و احتمالا تیاره (شاید بشه اون رو نوعی یاس استوایی نام گذاری کرد)، به همراه رایحه شیرین شکر مانند که دل زننده نیست و رایحه ای سبز برای القای حس تازگی. این تلاقی ساده ترکیب بسیار کار راه اندازی هست برای ایجاد حس بوی نارگیل، دریا، نسیم اقیانوسی، شن طلایی، کوکتیل رام و خوشی تابستون و تفریحات ساحلی. شروعی گازدار شبیه بوی نارگیل نارس داره که بوی نمک بهش حس دریایی میده و اون رو از کثیر عطرهای نارگیلی جدا میکنه. تا حدی شبیه همین حرکت رو با بوی لیمو توی عطر کرید ویرجین آیلند واتر میتونین ببینین که اون هم در ازای مردونگی سهم قابل توجهی از زنونگی رو به نمایش میذاره. این عطر بعد از یکی دو ساعت بازی نرم روی پوستتون به پایانی نقره ای از بوی مُشک و چوب باخته ی کنار دریا و لایه ی نرمی از وانیل میرسه که رگه های رایحه ی نارگیل به شکل بوی دلنشین چوبی و لاکتونیک چوب سندل با کمی شباهت به گندم، تو پس زمینه ش رنگ و لعابی دعوت کننده و صمیمی به ترکیب میدن.

کوکوبلو عطری ساده هست با ترکیبی ساده و معطوف به لذت که روندی تقریبا خطی داره و از سر تا پایانش تغییر بسیار جزئی رو ارائه میده. این عطر روی خوشی و حس ثروت به طور همزمان تاکید میکنه. نکته جالبش همون حس غنی و در عین حال بی شیله پیله و بی خیالِ دنیا هست که توی بوی نارگیل و نمکش موج میزنه. گلی، شکر مانند و سبز و تازه هست و شیرینیش زننده و مصنوعی نیست. بلکه کاملا برعکس سعی کرده با طبیعی جلوه دادن رایحه گاردنیا و نارگیل سلیقه های خاص و خاص پسندی رو هدف بگیره که درکشون از زیبایی طبیعت با فانتزی دیکته شده توسط کله گنده های دنیای عطر همخوانی نداره. اونچه واقعا که تو سواحل کاراییب حس میکنین رو به تصویر میکشه. زنی جوان و زیبا توی یک بارِ ساحلی روی صندلی رو به دریا نشسته و در حالی که داره زرده ی تخم مرغ غول آسای غروب خورشید که در حال غرق شدن توی افقِ دریای کاراییب هست رو تماشا میکنه، مزه ی بینظیر کوکتیل رام و نارگیل توی دهنش حس تلخی دلنشینی بجا میذاره.

موندگاری و نشر بوی متوسط به بالا، رایحه منحصر بفرد و کمتر شناخته شده، حس و حالی خاص و استایلیش. اینها خصوصیات کوکوبلو هستن. رایحه ای آزاد و بی قید و بند داره و در عین حال مثل امضای قدرتمندی بارز هست. زنی که کوکوبلو میپوشه احتمالا توی ترکیب لباسهاش هم به همین میزان آزادانه عمل میکنه. لباسهای تابستونی، رنگهای زنده اما نه شارپ، برشهای استادانه کمر و آستین و یقه و جنس راحت و خودمونی پارچه ها چیزایی هستن که به کوکوبلو خیلی میان. توی تصویر سمت چپ دوختی با یقه روب دوشامب مانند، سر آستینهای پفی و جمع شده و نقوش درخت نارگیل روی پس زمینه ی اُخرایی به همراه کیف طرح سبد-دوخت، و صندل تخت، حس راحت و بی شیله پیله میدن. ترکیبی شبیه لباس دست دوز خودمونی و استایلی که یک طراح مد سر هم کرده باشه. در سمت راست، یه استایل کلاسیک اروپایی با رنگ آبی روشن خالخالی با گره پاپیون بلند و شل و کلاه پانامای حصیری و کمربند پهن ما رو میبره به همون زمانی که سرمایه داران و تجار اروپایی برای کشف فرصتهای نو در تجارت قهوه و رام و توتون به مناطق بومی آمریکای مرکزی مهاجرت میکردن.

★★★★