کرید – تاباروم وینتج (Creed – Tabarome Vintage)
سال تولید: ۱۸۷۵
گروه بویایی: شیپغ (Chypre)
عطار: هنری کرید (Henry Creed)
نُتهای برتر: چوب سندل، خزۀ درخت بلوط، تنباکو، اکورد چرم، برگاموت، پچولی
فصول استفاده: پاییز و بهار
سال ۱۷۶۰ میلادی. تقریبا ۲۵۰ سال قدمت خانۀ عطری هست که امروز عطرهای متداولش مثل اونتوس (Aventus)، هیمالایا (Himalaya) یا اوریجینال وتیور (Original Vetiver) رو توی خیلی از فروشگاهها میتونین پیدا کنین. اما آیا به این فکر کردین از ۲۵۰ سال پیش تا امروز چه پروسه ای طی شده تا شما بتونین مشتری برندی باشین که روزی توی انگلستان تاسیس شد و در ۱۸۵۴ زیر پرچم امپراطوری فرانسه قرار گرفت؟ آیا پیش از کرید برندی وجود نداشت؟ داشت اما چند تا از اونها تونستن تا امروز بی وقفه و بدون ورشکستگی سر پا بمونن؟ وقتی از قدمت کرید حرف میزنیم در حقیقت باید به این نگاه کنیم که چه اقتصاد موفقی پشت این برند هست که تونسته از انقلاب کبیر فرانسه، بحران وال استریت، جنگ اول جهانی، جنگ دوم جهانی و چندین پارازیت خرد و ریز دیگه جون سالم به در ببره تا به امروز برسه.
شیشه های ۲۵۰ میلی کرید که منحصراً توی بوتیکهای این برند و یه سری نقاط رسمی فروشش عرضه میشه بین طرفداران این برند با اسم Vintage شناخته میشن. تاباروم کرید یکی از اولین عطرهای این برند بود که تو ایران همراه اوریجینال وتیور، اوریجینال سانتال و گرین آیریش تویید عرضه شد. جالبه که خود تاباروم یه عطر تنباکویی زنجبیلی هست اما تاباروم وینتج یه نمونۀ نادر تنباکویی شیپغ هست!
هر چی عطر کرید دارین بریزین تو کیسه زباله بذارین نمکی بیاد ببره! تاباروم وینتج رو وقتی بو میکنم میگم لعنتی خودشه! کرید واقعی اینه نه اینایی که از بین الحرمین تا وزرا همه جا پیدا میشن. اصالت ازش میباره. یه ترکیب به معنی واقعی کلمه قدیمی و کلاسیک که وقتی بو میکنم منو میبره به روزای قدیمو خونه پدری و شکار پاییزی. پاییز کوهستان و توتون پیپ و نوشیدنی داغ و بوی باروت و چرم دستکشها. آدم حس میکنه با یه دست کت و شلوار شکاریِ دست دوز انگلیسی و یه کلاه توییدِ ایرلندی و یه دولول کمرشکنِ پاردی (Purdey) داره میره شکار قرقاول. این حس همینطوری اتفاقی رخ نمیده بلکه کیفیت خارق العادۀ نُتهای عطر این حس رو تصویرسازی میکنن. کیفیت ماورایی و باورنکردنی فضای چرمی و رایحۀ تنباکویی که اصلا لوس و شیرین نیست، برعکس کاملا تلخ و غیر آروماتیک هست، و همینطور بستر بی نظیر چوب سندل و اکورد شیپغ که با کمترین متریال و کمترین تزیینات ساخته شده.
فضای چرمی این عطر کاملا کلاسیک هست و من رو یاد چرم عطر کنیژه تِن (Kniže Ten) میندازه و فضای تنباکوییش من رو یاد عطر میرشام از برند سویوُل (Soivohle Meerschaum). شاید بشه به نوعی، اگر اون بازی نرم تنباکو رو نادیده گرفت، نزدیکترین کار به تاباروم وینتج بعد از کنیژه تن عطر کوییغ موریسک از سرج لوتانس (Serge Lutens Cuir Mauresque) رو معرفی کرد، با این تفاوت که اکورد شیپغ توی اون کار جاش رو به بستری بسیار غنی از نُتهای رزینی میده. به این بستر شیپغ هم بهتره نگم قدیمی، باید بگم کلاسیک و اشرافی. این اکورد فضایی بسیار دودی داره اما تاریک و اخمو نیست، عصبی و اعصاب خرد کن هم نیست. رایحۀ دودی عطر به قدری حرفه ای توی تار و پود بقیۀ اکوردها تافته شده که اصلا نمیشه جداش کرد. برای این تراکم تحسین برانگیز و این هارمونی نُتها که خیلی ساده به نظر میرسن باید سر پا ایستاد و تشویق کرد.
در مورد تیپی که با این عطر بشه استفاده کرد فقط میتونم کت شلوارهای پشمی درشت-بافت رو مثال بزنم. این عطر نه اسپرته، نه کژوال، و نه رسمی. بلکه استایل توی این عطر حرف اول رو میزنه. چون این فضای مردونۀ مطلق تلفیقی هست از فضای دودی تنباکو و فضای لوکس شیپغ که خب بدون شک ذهن رو میبره سمت تیپهای انگلیسی قدیمی. کارهای مشابه این عطر کم نیستن اما از اونجایی که حداقل ۵۰ سال از عمر جوانترینشون میگذره نزدیکترین عطر به تاباروم وینتج که قابل دسترسی هم باشه رو میشه Christian Dior Cuir Cannage در نظر گرفت که اون هم تو ایران تک و توک پیدا میشه.
★★★★★
من آخر تکلیفم با این نت چرم معلوم نشد که نشد.
هنوز نمیدونم دوسش دارم یا نه!
یه سری چرم تو کارای مدرن واقعا میره رو اعصابم و حس میکنم نشستم تو ماشین و بوی چرم صندلی و دود و لاستیک و بنزینی دارن و حالم به هم میریزه از بوشون مثل دیویدوف لدر بلند.
یه سری چرما هم با اینکه مدرنه ولی اون حس شیمیایی ماشین و اینا رو بهم نمیده و عاشقشونم مثل ایده آل پرفیوم گرلن و ون کلیف میدنایت.
یه سری چرما مثل کوییر د روسی شنل و خیلی از کارای کلاسیک چرمشون اصلا چرم به اون معنا نیست و فرق داره با اینی که ما بهش میگیم چرم و انگار یه حس صابونی دارن اصلا !
باز دوباره یه سری چرمای کلاسیک هستن که خیلی خشن و زمختن و اون ته شیرینی چرمای مدرنو ندارن. فک کنم این کرید هم از همین سبک چرما باشه.
مگه چند نوع نت چرم داریم؟ یا شایدم چرم تو ترکیب با مواد تغییر هویت میده و کلاسیک و مدرن نداره!؟
شایدم بعضی از چرما از ترکیب نتایی مثل چوب درخت غان و لابدانوم و چیزای دیگه به وجود میاد و با نت چرمی که از پوست حیوون نشات میگیره فرق داره بوش.
اطلاعاتم ناقصه درمورد چرم و همیشه فک میکنم نت چرم از نتاییه که برام منفوره و ازش میترسم و قراره اون حس فضای ماشین و دود و دم و سردرد و ماشین زدگی رو بهم بده. بعد یه سری کارای چرمی رو تست میکنم میبینم روحم پر کشید.
یه روز نشستم ویش لیست و هَو لیست عطرامو دسته بندی کردم دیدم ۲۰ تا عطر چرمی تو ویش لیستمه و ۱۰ تا عطر چرمی هم دارم و همه رو شدیدا دوس دارم. واقعا تکلیفم با این نت معلوم نیست.?
بیاید و منو نجات بدید ای سموری ها…?
درباره چرم هم یه مقاله مفصل لازمه فک کنم…
مرسی آقای کیوان
چقدر مشتاق شدم اینو تستش کنم با اینکه طرفدار عطرهای چرمی نیستم خیلی ، ولی حیف که جایی نداره اینو ! کاش سمور لااقل سمپل میفروخت چون سمپل گرون نیست و با سرمایه خیلی کم هم شاید بشه فروختش البته که سودی نخواهد داشت برای فروشنده اش و برای همین فکر نمیکنم خواسته ام منطقی باشه .
در مورد تیپی که با این عطر بشه استفاده کرد فقط میتونم کت شلوارهای پشمی درشت-بافت رو مثال بزنم. این عطر نه اسپرته، نه کژوال، و نه رسمی. بلکه استایل توی این عطر حرف اول رو میزنه. چون این فضای مردونۀ مطلق تلفیقی هست از فضای دودی تنباکو و فضای لوکس شیپغ که خب بدون شک ذهن رو میبره سمت تیپهای انگلیسی قدیمی.
جمله اول پاراگراف آخرو تا خوندم قبل از اینکه برسم به آخرش من هم دقیقاً تو ذهنم گفتم : آره ، یه تیپ انگلیسی ! پیرهن و پلیور پشمی ، به همراه یه ژاکت یا جلیقه و کت پشمی با یه کلاه فلت کپ خوشگل ! درست مثه عکسی که توی متن هست . از بریتانیا کلاً خوشم میاد .
آقا یه جوری گفتید شما که دهن ما رو آب انداختید گناه داریم به خدا نکنید ازاین کارا
چجوری اینا عطر درست می کنن. انگار مهندسی می کنند رایحه ها رو. من رویال عود کرید رو دارم. اینقدر خوبه دلم نمیاد استفاده کنم 🙂
هاهاهاهاهاها
وووواو.. ? خوشم اومددددددد ??????
لذت بردم ??مگه این نسخه دیگه تولید نمیشه ؟
تولید میشه اما کرید تو ایران نقطه فروش رسمی نداره که این عطر رو بیاره. خیلی تولید این عطراش کمه