جنگل چندضلعی منتظم: بررسی عطر آئورا از خانۀ مد Thierry Mugler

تییری موگله – آئورا (Thierry Mugler – Aura)

سال تولید: ۲۰۱۷

کشور: فرانسه

گروه بویایی: چوبی آروماتیک (Woody Aromatic)

عطار: دفنه بوگی (Daphné Bugey)، آماندین کلِرک-مَری (Amandine Clerc-Marie)، کریستوف رِیناود (Christophe Raynaud)، مری سالامانی (Marie Salamagne)

نُتهای برتر: وانیل بوربون، تایگر لیانا، وُلف وود، برگ ریواس، بهارنارنج

فصول استفاده: پاییز، بهار، و تا حدی زمستان

دو هفته بود درگیر بودم باهاش و هر روز تستش میکردم… موگله برندی هست که همواره با عطراش شوکه کرده چرا که حد خلاقیت و جسارتش حتی از خیلی از برندهای آرتیزان هم بالاتره و به جرات میتونیم بگیم هیـــــچ برند متداول (دیزاینری) تا امروز نتونسته نصف جرات موگله رو توی عطر نشون بده. این برند چهار ستون اصلیِ عطر داره که روی این چهار ستون فلنکر (عطرهای زیرمجموعه یک عطر اصلی) میسازه. (البته سری های Colgone، Miroir، Les Exceptions، Innocent و عطر Show رو از این قضیه باید جدا نگه داریم)

اولین ستون عطر انجل (Angel) هست که سال ۱۹۹۲ تولید شد و فک منتقدین رو تا ناف پایین آورد. عطری گورمند (خوراکی مانند) با دوز بالای کارامل، عسل و پچولی که هنوز یکی از مستحکمترین عطرها بر محوریت پچولی هست. تو روزگاری که عطرهای گورمند اصلا مُد نبودن عطر گورمند رو به قله رسوند و تعریفی جدید از عطر و زنانگی در عطر ارائه داد. الین (Alien 2005) ترکیبی منحصر بفرد از کهربا و یاس هست که از همون بدو حضور به یک اسطورۀ همه پسند تبدیل شد که فروش عظیمی داشت و به همین سبب مرتبا از روش کپی کردن. دقیقا ۱۸۰ درجه مخالف الین که خلاقیت زیادی توی بکار نرفت اما محبوبیت بالایی بدست آورد، وُمنیتی (Womanity 2010) عطری به شدت ساختارشکن و جسورانه با ترکیبی نمکی و میوه ای-بیسکوئیتی هست که گرچه موفقیت تجاری به همراه نیاورد اما اینقدر خاص هست که هنوز هیچ برندی جسارت کپی برداری ازش رو نکرده! و چهارمین ستون موگله، سری A*Men، راه رو برای افقهای خلاقیت باز کرد و دو مقولۀ مردانگی و بوی شیرین و کاراملی رو با هم آشتی داد. دو مقوله ای که در اون ایام (۱۹۹۶) ممکن نبود در کنار هم جا بگیرن.

این بود خلاصه ای از فعالیت تییری موگله، و حالا پنجمین ستون عطرهای موگله توی شیشه ای چشمگیر که انصافا کم از شیشه های خارق العادۀ قبلی نداره، بیرون اومده. موگله یکی از پرخرج ترین و سختگیرترین طراحان مُد تو زمینه شیشه عطر هست، تا حدی که هر کدوم از شیشه هایی که ساخته برای شرکت تولید کننده موفقیت و پرستیژ حساب میشه. طراحی سخت هندسی که توی قالبگیری معضلی هست در حد بنز، و سر اسپری (Nozzle) که اون هم ماجرایی هست برای خودش، کار رو به جایی رسونده بود که برای عطر انجل به جز استادکارهای کارخونۀ Verreries Brosse هبچ شرکتی کار رو قبول نکرد چرا که ساختنش غیر ممکن به نظر میومد. اصولا موگله حاضر نیست توی شیشه معمولی عطر بیرون بده. حتی ساده ترین عطرش، Mugler Cologne، هم شیشه ای تراش خورده و طراحی شده داره.

آئورا ترکیبی هست که من رو مثل کارهای قبلی به شوق و هیجان نیاورد، بازخوردی ازش نگرفتم و نگاه کسی رو متوجه من نکرد. اما کسی هم گله نکرد. حتی همکاران بدقلق محیط کارم که ساده ترین بوی عطر از حد و درک بویاییشون بالاتر هست غرولند نکردن. وقتی از دیگران میپرسم که این عطر چطوره تازه متوجه حضور عطر میشن و عمدۀ جوابها “خوبه، خوشبوئه و یه خرده عجیب غریبه، بوی چی میده؟” هست. با خودم فکر کردم آره همینه دیگه! مگه نه اینکه عطر باید بدون مخدوش کردن آسایش دیگران تاثیر خوب بذاره؟ خب یه دیدگاه در مورد عطر هم اینه که الین هم روی همین دیدگاه ساخته شده. موگله گرچه به اون ساختارشکنی معروفش دست نزد اما خیلی دقیق کار کرد. گفتم به ساختارشکنی دست نزد اما نمیگم خلاقیت به خرج نداد چرا که خلاقیت توی این عطر کم از چهار عطر پیشین نداره. اساسا خلاقیت تو خون این آدم هست.

شروع آئورا رایحه ای سبز، فوژه، خاکی و برگ مانند داره که شباهتهایی به بوی روغن زیتون صاف نشده میده. برگ ریواس و بهارنارنج. ایدۀ این کار تلاقی دو رویکرد سبز بوتانیک هست با فضای انیمالیک (حیوانی). یه شروع وانیلی، گـُلیِ غیرمتعارف و خاکی با لبخندی مشکوک به شما خوشامد میگه. قسمت سبز این عطر حالتی دَم کرده و استوایی و تاریک داره. قسمت گلی هم فضایی شیرین و کمی کف کرده و گازدار شبیه ریشۀ یه گیاه کمیاب. اسم این بوی فوژۀ مدرن که تابحال تو هیچ عطری ندیدینش – اما در عین حال خیلی آشنا به نظر میاد – تایگر لیانا (Tiger Liana) نام داره. این ماده رو فرمنیخ به طور انحصاری برای این عطر ساخته و قرار هم نیست کسی بدونه این نُت دقیقا چی هست. فرمنیخ لابراتوار سازندۀ این عطر هست و گفته میشه دو سال روی دو تا ماده که به طور اختصاصی برای این عطر ساخته شده کار کردن.

ماده دیگه رو وولف وود (Wolfwood) نامگذاری کردن که نُتی چوبی و کمی دودی و مه گرفته و اگزوتیک هست که دود خیلی آرامش بخشی داره که توی بطن کار وارد بازی میشه و رایحه ای چگال و حجیم داره که در کنار فضای فوژه خیلی قدرتمند بازی مکینه. فرود کار تصادم فضای چوبی و سبز و وانیلی هست. وانیلی که یه تنه مسئولیت خیلی از وجوه عطر رو به عهده میگیره و در کنار وولف وود و تایگر لیانا بستری مخملی و پنبه ای میسازه که خیلی شیرین نیست اما در عین حال حسی شیرینی دلنشینی رو القا میکنه.

در مجموع آئورا عطری هست سبز و زنونه که خیلی آشنا به نظر میاد اما در حقیقت ترکیبی خاص هست که توی قلمروی عطرهای زنونه کمتر دیده شده به همین دلیل توهم فضای مردونه هم ممکنه توش شکل بگیره. عطری سبز که مثل همۀ کارهای موگله زاویه داره و لبه هاش تراش خورده اما تیز تیز و آزاردهنده نیست. تو زمینۀ موندگاری آئورا یه بمب به تمام معناست. بالای ۲۴ ساعت موندگاری روی پوست من بدون اینکه ذره ای از قوام ترکیبش به هم بخوره. اما تو زمینه نشر بو یه عطر متوسط هست.

★★★★

این عطر Eau de Parfums هست و تو سه سایز ۳۰، ۵۰ و ۹۰ میل ارائه میشه و شیشه شارژش ۱۰۰ میل هست. (قابل توجه هست که همه کارهای زنونه موگله قابل شارژ هستن) قیمتشون به ترتیب ۶۵ یورو، ۸۹ یورو، ۱۲۵ یورو و ۱۱۱ یورو هست.