یاد قدیم در قابی جدید: بررسی عطر تام فورد بو دو ژوغ

خدا رو شکر که با وجود تحریم‌ها و بستن مرز به روی واردات عطر، باز امکان تست عطر جدید تام فورد بو دو ژوغ فراهم شد و تونستیم همزمان با فراگیریِ جهانیِ یک عطر تو ایران به بررسی اون بپردازیم!

خوشتون بیاد یا نیاد، تام فورد یکی از نابغه‌های دنیای مُد و عطرِ عصر حاضره، و بو دو ژوغ یکی از بهترین نمونه‌ها برای این ادعاست. این عطر در ابتدا توی مجموعه Private Collection با قیمت ۳۰۰ و خرده‌ای دلار بیرون اومده بود که دیسکانتیو شد و یک سال بعدش ، اوایل سال ۲۰۲۰ توی مجموعۀ Signature Collection با شیشه‌ای که ملاحظه می‌کنین با نصف قیمتِ عطرِ اولیه بازتولید شد. درست مثل Ombre Leather 16 که دیسکانتنیو شد و با عنوان Ombre Leather توی مجموعه سیگنچر کالکشن بازتولید شد.

بو دو ژوغ یک عطر سبز و کلاسیک/مدرن

بو دو ژوغ بی شک یکی از نابترین عطرهای فوژه‌ست که این سالهای اخیر دیدم. به راحتی میشه این عطر رو در کنار غول‌هایی چون اوبیگان فوژه رویال و عطر فو د ابسینت از برند لاغتیزن پغفومه قرار داد.

یک ترکیب فوژه کلاسیک و استخون‌دار که به اصلِ اکورد سبزِ فوژه ارجاع می‌کنه و در عین حال رایحه‌ای امروزی و ultra chic داره.

طراحی بطری بو دو ژوغ

تام فورد با اولین عطرش (بلک ارکید ۲۰۰۶) و سپس با اولین عطر مردونه‌ش – Tom Ford For Men – که تو سال ۲۰۰۷ بیرون اومد، یک امضای بسیار قدرتمند روی صنعت عطر گذاشت. مدت بسیار طولانی بود که کسی به اِلمان‌های بصریِ کلاسیک و لوکس اروپایی/آمریکایی نگاهی ننداخته بود.

بنابراین طرح شیشۀ آجدار و تخت با شانه‌های گرد شده، و جعبۀ طلایی/قهوه‌ای یا طلایی/سیاه با دوربندیِ طلایی، حسابی جلب توجه می‌کنه.

این یعنی یک استایل کلاسیک، لوکس، کاخ نشین و timeless که تو اکثر عطرهای مجموعه Signature این برند مثل بلک ارکید، وایت پچولی، گری وتیور و یا وِلوت ارکید تکرار شده.

و این بار همین طرح کرکره‌ای و دندانه‌دار توی بطری استوانه‌ایِ بو دو ژوغ هم تکرار شده و استایلی کلاسیک و قدیمی به ظاهرش داده که بار تاثیر روانیِ لوکس‌گرایی رو بیشتر کنه.

بو دو ژوغ در دو سایز ۵۰ و ۱۰۰ میل ارائه میشه. که قیمت جهانی اون به ترتیب ۱۳۴$ و ۱۸۴$ هست. قابل توجه‌‌ـه که این عطر وقتی توی مجموعه Private Blend قرار داشت با قیمت بالای ۳۰۰ دلار فروخته می‌شد.

فضای کلی بو دو ژوغ

عطرهای باربرشاپی (عطرهای آرایشگاهی) به دسته‌ای از عطرهای آروماتیک فوژه و اورینتال فوژه میگیم که حس قدیمی، سبز، گیاهی، مردونه، تمیز، آروماتیک و کمی ادویه‌ای داشته و رایحه‌ای یادآورِ آرایشگاه‌های مردونه دارن، که تا سه دهۀ پیش – یعنی تا اواخر سالهای ۱۹۸۰ میلادی – حسابی رو بورس بودن.

از عطرهای مطرح این دسته میشه به کارُن پور اون اوم، ایو سه لورن ریو گوش، شنل انتئوس (آنتایوس)، دیور او سوواژ، و گای لاروش دراکار نواغ اشاره کرد. و البته تام فورد بو دو ژوغ؛ عطری که با اختلاف بسیار از خیلی عطرهای باربرشاپی قدرتمندتر و اصولگراتر ساخته شده.

نُت‌ها و ترکیب عطر بو دو ژوغ

اسطخودوس، پچولی، شمعدونی‌، رزماری و خزه درخت بلوط. این پنج نُت اصلی هست که توی عطر بو دو ژوغ حس می‌کنین. یعنی فضایی سبز، آروماتیک، ادویه‌ای و نیمه گرم.

شروع بو دو ژوغ رایحه‌ای دارویی و خوش و قدیمی و دعوت کننده داره که ترکیب اسطخودوس و فضای فلورال و سبز شمعدونی و رایحۀ شارپ رزماری آفریقایی می‌سازدش. بویی که شما رو می‌بره به قدیم، و به گذشته‌ای نیمه شفاف با چهره‎‌هایی نیمه فراموش شده.

این شروع گرما-خُنکایِ ادویه‌ای جذابی داره که نماد یک مرد کامله؛ مردی که به همه جزئیات ظاهر و باطنش و به اینکه در دید دیگران چطور وجهۀ خودش رو نمایش بده فکر می‌کنه.

تمیزی و سبزی نعنا در پس زمینه و رایحۀ چرم‌مانندِ خزۀ بلوط در بطن این عطر حس تمیزی و مردانگیِ کلاسیک رو به خوبی القا می‌کنه. اما چیزی که توی این عطر جالبه رایحۀ پچولیِ اونه که شباهت‌هایی به دیویدوف زینو رو رقم می‌زنه.

این بو اگر یک حجم می‌بود، همه ابعادش زاویه‌دار و اضلاعش مشخص و قاطع می‌بودن؛ مثل یک مکعب مستطیل. اگر رنگ می‌بود تونالیتۀ سبز تا سبز خزه‌ای و کمی هم سرخ نارسنگ رو می‌شد باهاش متصور شد. یعنی ترکیبی به تمامی مردونه.

اگر دیویدوف زینو رو بشه با “مردی چهارشونه با صورتی گندم‌گون و کمی آفتاب سوخته و چونه‌ای مربع و صورتی تراشیده در پولیور رنگ نخودیِ بافت درشت تو مهمونی شب نوئل” تصویر کرد، بو دو ژوغ همون مرد با ظاهر کمی مدرن‌تر و جوان‌تر هست و به اندازۀ زینو روی مردونه بودن و مردسالار بودن تاکید نداره اما در نهایت همون رفتار رو میشه توش جستجو کرد.

این شباهت رو مدیون پچولی و اسطخودوس هستیم که تو هر دو عطر محوریت داستان رو در دست میگیرن، اما در عطر بو دو ژوغ رایحۀ قدرتمند اسطخودوس (لاوندر) در کنار عناصر آروماتیک دیگه مثل شمعدونی (شما بخونین فوت کوزه‌گری برای ایجاد بوی شیک مردونه) و رزماری (شما بخونین بوی نافذ افترشیو مانند برای القای حس باربرشاپی) هویتی به مراتب قدرتمندتر داره و رایحه‌ای کلاسیک و اولترا شیک می‌سازه.

استایل بو دو ژوغ

در حالت کلی این یک عطر بهاری پاییزی هست که با کمی اغماض میشه تو زمستون هم استفاده کردش. امضای بسیار پرقدرت و مناسب برای کسانی که برای مدت طولانی تنها یک عطر رو استفاده می‌کنن هست.

بوی صلابت و کلاس و پرستیژ میده. در عین حال که مدرن و امروزیه، مثل کسی که به اتومبیلهای کلاسیک آمریکایی علاقه‌منده و احتمالا یکی دو تا از اونها رو هم تو گاراژش داره، استایل و خط مشی مشخصی از خودش به جا میذاره.

استایل بو دو ژوغ یک استایل کلاسیک/مدرن مردونه‌ـست که توش لیبرالیسم (آزادی عمل) باید به چشم بخوره. شما می‌تونین از عناصر تیپ کلاسیک یا مردونۀ متداول استفاده کنین اما با تفاوت‌هایی استایل رو به نام خودتون به امضا تبدیل کنین. مثلا تا زدن آستین، بالازدن آستین پولیور پاییزی یا هر چیزی که به صورت نرمال توسط دیگران اعمال نمی‌شه.

نکته دوم اینکه بهتره تو استایلتون از یه سری عناصر کلاسیک مثل کراوات یا کمربند چرمی یا شونه کردن مرتب موی سر که مختص مردهای قدیم هست تبعیت کنین تا حلقۀ اتصال بو دو ژوغ به عطرهای باربرشاپی رو محکم حفظ کنین.

نقطه مثبت این عطر اینجاست که هم برای استایل کلاسیک کژوال، هم کلاسیک اسپرت، و هم کلاسیک فرمال و هم برای ست دامادی میشه استفاده‌اش کرد. این قابلیت از این عطر یک آچار فرانسۀ حرفه‌ای می‌سازه.

پرفورمنس بو دو ژوغ

می‌دونین با تام فورد شما انگار یه سرمایه‌گذاری درست تو عالم عطر‌هاتون انجام می‎دین. این برند هرگز شما رو ناامید نمی‌کنه؛ نه از نظر رایحه و نه از نظر موندگاری و نشر بوی عطرهاش.

در مورد بو دو ژوغ این شایعه وجود داره که نسبت به نسخۀ Private Blendش که دیسکانتنیو شده، موندگاری و نشر بوی کمتری داره. خب من اینطوری به قضیه نگاه می‌کنم که عطر فعلی با غلظت او دو پغفم (Eau de Parfume) تولید میشه و بالای ۵ ساعت موندگاری موثر و دو ساعت نشر بوی قوی از خودش بجا می‌ذاره.

این فاکتورها از خیلی از عطرهای مردونۀ حال حاضر بالاتر هستن. از طرفی من دارم نصف قیمت عطر بو دو ژوغِ اولیه پول میدم. و از طرف دیگه اون عطر دی سی شده و دیگه تولید نمی‌شه. بنابراین غمی نیست. همین عطر با همین رایحه و همین پرفورمنس بی‌نهایت عالیه.