بررسی عطر
موضوعات داغ

یوپ! اوم : مردان واقعی صورتی میپوشند

خیلی از شما که الان دارین این مقاله رو میخونین شاید سِنتون قد نده که دوران عطر یوپ! اوم ¹ از برند مُد آلمانیِ یوپ! (!Joop) رو به خاطر بیارین. اواسط سالهای ۷۰ خودمون بود که سر و صدای این عطر مردونه تو بازار ایران پیچید و خیلی از بوتیکهای لباس که ادعاشون میشد، سعی داشتن برای جلب مشتری این عطر رو هم در ویترینشون داشته باشن. عطری صورتی رنگ بر پایه دارچین، چوب سندل، شکوفه مرکبات و فضایی تنباکویی و فوژه که تو سال ۱۹۸۹ ساخته و روانه بازار جهانی شد.

یوپ! اوم
شیشه اصلی و فعلی عطر یوپ! اوم از سال ۱۹۸۹

از اونجایی که در اون ایام تنوع عطر تو ایران به غنای امروز نبود و حق انتخابی به اون صورت وجود نداشت، کسی نگفت این عطر مردونه چرا صورتیه. همه درگیر این بودن که هر طور شده – حتی گاه با قرض و قوله – یه شیشه از این عطر رو بخرن چون افسانه هایی در مورد جذبه ی جنسی و میزان بالای تحریک کنندگی خانمها که این عطر دارا بود، از هر جا به گوش میرسید.

خب سکس همیشه محوریت تبلیغات و عامل اول فروش عطره! این رو تام فورد خیلی خوب درک کرد. همین عامل – در کنار محدود بودن واردات کالای لوکس – شاید دلایل اصلی قیمت نجومی این عطر بود که گاه تا ۲۸ هزار تومن به پول سالهای ۷۰ هم میرفت. این در حالیه که یوپ! اوم یکی از ارزون قیمت های بازار جهانی بود و هست. در مقابل این، صورتی بودن رنگ مایع این عطر تو بازار جهانی موضوع داغی واسه بحث بود.

یوپ! اوم پس از گذشت این همه سال همچنان پابرجا و همچنان صورتی!

در جامعه امروز صورتی پوشیدن یک مرد موضوعی نیست که زیاد اهمیت داشته باشه یا ساختارشکنی محسوب بشه یا باعث کسر شأن بشه. هرچند این رنگ به اندازه قهوه ای، سیاه، سفید، سرمه ای و رنگهایی از این قبیل که بین عموم مردان ترجیح داده میشن، محبوبیت نداره، اما صورتی پوشیدن، شلوار کسی رو به دامن تغییر نداده و امروز پس از سی و یک سال هیچ موردی از تشویق به تغییر جنسیتِ مردان به علت استفاده از عطری با رنگ صورتی ثبت و ضبط نشده!

یوپ! اوم
مردها در لباس تونالیته صورتی

گفتن این حرفها امروز راحته اما در سال ۱۹۸۹، نه تنها ایران که بلکه خیلی جاهای دنیا هم مردها ترجیح نمیدادن تو لباس صورتی در سطح جامعه حضور داشته باشن. بنابراین ایده ساخت عطری با رنگ صورتی در زمان خودش یک ساختارشکنیِ جسورانه حساب میشد که ریسک فروش نرفتن رو هم تقبل میکرد. تا اون سالها هر عطر “مردونه واقعی” باید نمایه هایی از روایح سبز، گیاهی، آروماتیک، مُشکی، یا فرِش و خنک مرکباتی میداشت و رنگش هم نباید حسی خاص و مستقیم القا میکرد.

این وسط یه سری عطرهای شرقی مردونه هم پدیدار شدن – مثل هبیت روژ گرلن یا اُلد اسپایس یا اُبزِشن از کلوین کلاین – اما بی شک عطرهای شیرین یا گلی تو دنیای مردها راه نداشتن. وجه مشترک همه اینها نداشتن روایح شربت مانند و شیرین متراکم، و داشتن رایحه ای باربرشاپی (آرایشگاهی) بود. اگر هم رایحه گلی توی این عطرها بکار میرفت عموما حول گل میخک بود.

یوپ! اوم
گل میخک

بنابراین وقتی یوپ! اوم اومد تو بازار یه کار جدید و متفاوت شناخته میشد، رایحه اش عجیب بود، و رنگش برای مردها اونقدر متفاوت بود که احتمالاً هیچ مردی نتونه به راحتی یکی از شیشه های این عطر رو در منظر عموم تو دستش بگیره بدون اینکه احساس خجالت درونیش آزارش بده.

اما با همه اینها این عطر به قدرت تبلیغاتش جا افتاد و وقتی رایحه منحصر بفردش (لااقل برای اون روزها منحصر بفرد حساب میشد) درک شد، به یک ستاره پرفروش تبدیل شد. نشون به اون نشون که پس از سه دهه از تولدش هنوز این عطر با قیمت نازلی که داره یکی از پروفروشهای دنیای عطره.

این موضوع رو هم باید در نظر بگیریم که این عطر نه تنها باید با ذهنیت حاکم بر بازار عطرهای مردونه مقابله میکرد، بلکه باید با یک رقیب قدرتمند تاریک و چرمی و گازوئیل مانند به نام دیور فارنهایت که یکسال پیش از اون وارد بازار شده بود و ساختارها رو بهم ریخته بود هم، مقابله میکرد.

چرا که علیرغم بوی بنفشه ای که توی فارنهایت وجود داشت و فضاش دوجنسیتی و زنونه/مردونه طوری میزد، این عطر یه عطر تاریک و تلخ بود که جدا از فاکتور جنسیت، رایحه ای جدید رو وارد بازی کرده بود که خاطرخواهان زیادی بین عموم مردها داشت. وگرنه از نظر تمایلات جنسی هر دو عطر با هم مشترکاتی داشتن!

یوپ! اوم
دیور فارنهایت

به هر روی یوپ! تو کار خودش موفق بود. نشون به اون نشون که سالها بعد شما شاهد تولد اوپیوم مردونه از برند ایو سه لورن، اِی*مِن از برند تییری موگله، فلوغ دو مال از برند ژان پاول گولتیه، آلتامیر از برند تِد لَپیدوس، بلک اکس اس مردونه از برند پاکو رابان و چندین مورد خوشمزه مردونه هستین. این روزا عطرهای مردونه حسابی شیرین هستن و خیالی نیست. مثلا عطر اواُمو از برند سالواتوره فراگامو یا تام فورد نواغ اکستریم.

عنصر تبلیغات و سکشوالیته، عامل موفقیت فروش یوپ! اوم

یه جمله کلیدی تو تو دنیای تبلیغات هست که میگه: Sex sells. کافیه روی دبه خیارشور عکس نیمه برهنه از فلان بازیگر معروف رو بذارین و فروشتون دوبرابر رو رد کنه! خب ما قبلا هم در مورد این موضوع تو ایـن مـقـالـه و همچنین ایـن یـکـی مـقـالـه صحبت کرده بودیم که چطوری عامل سکشوالیته به فروش عطر کمک میکنه. عطر مزبور هم با ایده یوپ! اوم : مردان واقعی صورتی میپوشند و اسلوگانهایی از این قبیل تونست سریعا جا باز کنه.

یوپ! اوم
تبلیغات یوپ! اوم

سکشوالیته عنصری بود که حتی فوژه های آروماتیک، آکواتیک و فلزیِ های همسن یا قدیمی تر از یوپ! اوم ازش غافل نبودن اما به دلیل صیانت از صلابت و نقش پدر مأبانۀ مردهای اون سالها، ازش چشم پوشی کرده و با محوریت گذاشتن موضوعاتی دیگه قبیل موفقیت مردها در حیطه های اقتصادی، یا ارائه چهره ای رئوف و پدرانه از مرد، سعی در بهبود فروش کردن داشتن. اما سیب ممنوعه همیشه خوشمزه تره: موضوعات جنسی.

عطرهایی نظیر دیویدوف کول واتر و گای لاروش دراکار نواغ عطرهایی هستن که بدون تقبل ریسکِ نوآوری و ساختارشکنی تونستن پا به پای یوپ! اوم تا امروز پرفروش باشن. شاید در نهایت همه اینها در سکویی برابر باشن اما انصافا کی برنده میدان بوده؟!

یوپ! اوم با همه ماجراهاش…

مثل خیلی از عطرهایی که نافشون رو با ساختارشکنی بریدن، یوپ! اوم نیز منتقدانی داره که معتقدن این عطر قدیمی و از مُد افتاده ست، زیادی قدرت داره، زننده ست، زیادی صورتی رنگه، زیادی شیرینه، زیادی سن بالاست. خب من با همه این قضایا زاویه دارم.

آره این عطر به ذائقه امروز کمی خشن و بی ادب میاد، یه جور قباحث و عنان گسیختگی جنسیِ پورنوگرافیک توش حس میشه، زیباترین عطر عالم نیست که بخوام ازش دفاع کنم، ترکیبش خطی و مونوتون هست و تغییر نمیکنه، و بله، اگر زیاد اسپری کنین عطر زننده و اذیت کننده ای میشه.

یوپ! اوم
یوپ! اوم

وقتی به زمان خودش برمیگردیم، میبینیم کار خارق العاده ای بود، گرچه امروز هم به نظر من به عنوان یه گزینه ارزون قیمت کار خوبیه. عطری شیرین که خارج از کلیشۀ شیرین شکلاتیِ عطرهای گورمند قرار میگیره. تکنیکی به قضیه نگاه کنیم، ترکیب این عطر بسیار هوشمندانه و معطوف به هدف و بدون پرداختن به اضافات ساخته شده.

یه شاهکار بی نظیر از استادی که عطرهایی چون گوچی پور اوم، گوچی راش، دیویدوف زینو، کلوئه او دو پغفم و بنتلی ابسولوت رو برامون ساخته: میشل المایراک. اصن ممکنه این آدم عطر بد بیرون بده؟!

یوپ! اوم
میشل المایراک

از هر بابی گفتیم الا خود رایحه. رایحه ای شیرین و وانیلی داره که دلتون میخواد بخورینش. کمی تاریکی در بطنش با این رایحه خوشمزۀ آلبالو مانند و وانیلی همراه میشه و سپس رایحه ای عسلی که تراکم عطر رو بالا میبره، و در نهایت جادوی ترکیب شکوفه پرتقال و تنباکو. بی شک یکی از بهترین های سی سال پیش بوده که تا امروز دوام آورده. حضوری پررنگ داره، کمی خشن و گستاخ، و کمی مستهجنه. و در نهایت با قدرتی خارق العاده، مطمئناً جزو برترین عطرهای مردونه بر پایه قدرت موندگاری و نشر بو حساب میشه.


  1. در ایران با نام جوپ، ژوپ، جوپ صورتی یا جوپ قرمز شناخته میشد. این اسم در زبان آلمانی “یوپ!” خونده میشه با علامت تعجب در انتهای اسم برند.
برچسب ها
مشاهده بیشتر

نوشته های مشابه

5 دیدگاه

  1. چه خاطرات خوبی داشتم با این عطر زمانی که مجرد بودم و الان هم همسرم هر جا ببینه زنگ میزنه میگه امیر بخرمش برات یا نه واقعا بی نظیر بود تو اون سالها با نشر بو ماندگاری که داشت و عطر بعدیش هم به اسم نایت فلایت رو دوست داشتم و الان خیلی دنبالشم که بخرمش ولی نیست تو ایران

  2. تنها عطری که از این برند تست کردم همینه! اصلا نمیدونم عطر دیگه ای داره یانه !
    ممنونم از شرح خوبتون و
    از این که به عطر ها ستاره یا نمره نمیدید خوشحالم 👌🏽

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
Web Statistics
بستن
بستن

بلوک تبلیغ حذف شد

با غیرفعال کردن مسدودکننده تبلیغات از ما حمایت کنید