سرج لوتانس – لا میغ (Serge Lutens – La Myrrhe)
خصوصیات برتر: وانیلی، واکس مانند، صمغی، پرتقالی، گازدار
جنسیت: بیشتر زنانه
فصول استفاده: ترجیحا پاییز و زمستان
صحبت از بخور و دود کردیم و اشاره ای هم به لا میغ از سرج لوتانس داشتیم. این عطر رو باید توی جمع عطرهای بخوری که توی این پست درباره شون مختصراً نوشتم، عضوی جدامانده دونست چرا که در قیاس با اونهای دیگه مسیری متفاوت رو طی میکنه و یک نُت برتر رو کم داره: صمغ کـُندُر. بنابراین فضای این عطر به اون شکل که تو ذهن داریم به عطرهای کلیسایی و فضای ربّانی و دینی نمیخوره، با این حال اتصالش به این فضا رو به نحوی محکم نگه میداره. مثل شیطانی که از آستانی مقدس رانده شده.
شروع لا میغ با همون الدهید یخ زده ای رقم میخوره که تو شروع شنل شماره ۵ خودنمایی میکنه و مثل شنل اینجا نیز همنشینی نُتهای شیرین و گرم و رزینی مانع از برونگراییِ فضای خنک و یخیِ الدهید میشه. آیا این عطر شبیه شنل شماره ۵ هست؟ ابداً نیست. چرا که الدهید فقط نقش خطوط چهره ی صورت در این دو عطر رو بازی میکنه و عناصر کلیِ صورتها با هم به تمامی فرق دارن. میتونم بگم بخاطر الدهید و فضای چوبی/رزینی که کمی بعد بهش می پیونده، شروع لا میغ من رو یاد مادربزرگ شنل شماره ۵ – اولین عطر الدهیدی تاریخ – میندازه. عطر L.T.Piver Rêve d’Or.
رایحه ی الدهیدیِ شروع لا میغ چوبی و گازداره؛ مثل پمپاژ یک شیشه شامپاین که قبل از باز شدن حسابی تکونش داده باشن. الدهید به جای همنشینی با ترکیب کلاسیکِ رز و یاس و ایلانگ ایلانگ، با نارنگی کلمانتین شیرین و رسیده ای هم بستر میشه که خودش زمینه سازِ بازی ادویه ای و بخوریِ ادامه ی کار هست. شروع به شدت سیخ سیخی و میخداره و زوایای تندی داره. مثل یه کاپشن چرمی که میخ های فلزی روش پانچ شده باشه. این شروع همچنین کنتراست شدید سایه روشن های پنجره های کلیساهای گوتیک رو به یادم میاره. سیاهی دیوار در مقابل نوری که از پنجره ها به درون فوران میکنه. این سایه روشن گوتیک و مرموز رو تو کارهای لوتانس ادویه ها به عهده میگیرن.
ادویه جزو جدایی ناپذیر هویت سرج لوتانسه و اینجا توی لا میغ هم مثل خیلی از عطرهای دیگه ی این برند ادویه هست که به مسیر داستان فرمون میده. اگه دقت کرده باشین تو برخی از کارهای این برند تعداد نُتها کم به نظر میرسه اما پیچیدگی عجیبی اعمال شده. لا میغ هم جزو اون عطرهاست. ملغمه ای آشفته هست که پیچیده نیست اما شلوغی جالبی داره. ملغمه ای که توش فضای ادویه ایِ شیرین بیان (Licorice) و رازیانه (Fennel) بستری دارو مانند میسازن و عسل به بخورِ این عطر که در ادامه بیشتر نمایان میشه ماهیت تاریک و مرموز میده.
مرّ در این عطر از همین روی، رایحه ای دارویی و صیقل نخورده داره و ته بوی چوبی و صافی که حس آسایش میده رو توی این عطر نمیتونین پیدا کنین. حالا حساب کنین لا میغ چقدر میتونه عطر سخت پوشی باشه وقتی الدهیدِ گازدار شروع با مرّ نخراشیده و دارو مانندِ بسترش گره میخوره.
از نظر جنسیت من لا میغ رو بیشتر به سمت خانمها متمایل میبینم، برای تیپهای رسمی و مجالسی که عمومیت و همه پسند بودن اهمیت زیادی نداره. عطری هست برای فصول سرد و روز.
★★★★
خیلی توصیف خوب و دقیقی بود. اتفاقا با اینکه من نت های عطرارو از فرگرنتیکا نگاه میکنم و برا این عطر نت آلدهید ذکر نکرده همون اولِ تست فوران آلدهید رو به سرعت متوجه شدم و خب صد البته این سبک عطرا برای من خیلی جذابه و دوسش دارم. اگه گیرش بیارم حتما میخرمش…
خیلی برام جذاب شد.. دیوانه بنظر میرسه.. پس دوسش دارم 🤡 مثل یه پارکور کاری که از بین سیخ های بزرگ و آتش های سرخ رد میشه به امید رسیدن ب آرامش ولی تازه نوبت یه دشت ظاهراً صاف ولی پر از سنگریزه س..
اما انتظار نداشتم آخر داستان بسمت خانوما بکشه 🤔 بعید بود
👍👍👍