جنگل آسفالت و بوی آهنشهر – مروری بر Concrete عطر جدید Comme des Garçons

کوم دِ گاغسون – کانکریت (Comme des Garçons – Concrete)

سال تولید: ۲۰۱۷

کشور: فرانسه

گروه بویایی: چوبی ادویه ای (Woody Spicy)

عطار: نیکولاس بولیو (Nicolas Beaulieu)

نُتهای برتر: چوب سندل صنعتی، رُز اُکساید، چوب سدروس، زیره، هل، میخک، مُشک

فصول استفاده: پاییز، بهار، زمستان

یکی از خصایص منحصر بفرد من که من رو از همون کودکی از دوستان و سایر اقوام متمایز میکرد قدرت تطبیق با بوهایی بود که از دید دیگران مشمئز کننده بودن. این خصیصه به من این قابلیت رو میداد که گسترۀ  قلمرو بازی من خیلی بیشتر از حد فاصل بین دو دروازۀ فوتبال گل کوچیک باشه. یکی از خوش شانسی های من سکونت توی شهرکی بود که اون زمان هنوز خیلی پرجمعیت نبود و هر گوشه ش یه ساختمون در حال ساخت بود. بوی مصالح ساختمونی مثل قیر، اندود دیوار، رنگ، ضد زنگ، روغن سوخته، بتُن خیس، کمد دیواری تازه، کچ و کلی چیز دیگه هم توی لیست علاقه مندیهای من دسته بندی میشدن… تا این که زد و معمار شدم و بوی سیمان و بتُن خیس شد امضای کارمون!

همین چند هفته پیش بود که خبر عطر جدید برند ژاپنی کوم د گاغسون رو توی سایتی مطالعه میکردم که اصطلاح محاوره ای تشتکم پرید از هیجان! کانکریت (معادل انگلیسی بتُن) اسم عطری هست که برندی که بهش واقعا ارادت دارم تولید کرده. عطری توی بطری که این بار نه شیشه که از بتُن خاصی ساخته شده. با خودم گفتم این لعنتی باید همون چیزی باشه که من دنبالش هستم. گرچه وقتی بررسی های دیگران رو خوندم و سمپلی که دوستم دنی از استرالیا برام فرستاد رو تست کردم دیدم نه اونی که میخواستم نبود.

کوم د گاغسون رو میشه یکی از قدرتمندترین برندهای عطر دونست که با بیش از دو دهه فعالیت توی زمینه عطرهای آوانگارد و هنری بدون شک مُهر پررنگی وسط صفحه تاریخ عطرهای نیش زده. این برند سلیقه بسیار جالب و متفاوتی توی ساخت عطرهای ساختارشکن داره و یه جورایی درب خونه ش همیشه به روی کسانی که دنبال روایح متفاوت و عجیب غریب هستن بازه.

کانکریت اما موضوعی متفاوت از اسمش داره. به گفته خود برند این عطر به هیچ وجه ربطی به بوی بتُن نداره، بلکه حسی هست از کلانشهری دوست داشتنی مثل نیویورک که توش دیوارهای بتُنی و ساختمانهای سیمانی غول آسا همه جا ما رو محاصره کردن. خب کسانی که این برند و کاراش رو میشناسن میدونن که ارادت عجیبی به فرهنگ شهر، کلانهشر، شهرگرایی و به اصطلاح urban style داره.

کانکریت شروعی بسیار آشنا داره که توی همه عطرهای این برند که توی شیشه های تخت و لوبیا مانند ارائه میشن حس میشه. اکوردی ادویه ای که امضای این برند هست. رایحه ای فلفلی و نیمه دودی که حسی شبیه بخار یخ زدۀ فریزر داره وقتی درش رو باز میکنی و میزنه تو صورتت. این رایحۀ فلفلی رو فضایی شکری ادویه ای و کمی خوراکی مانند همراهی میکنه که جوز هندی و فلفل سیاه و صورتی به وضوح توش موج میزنن و بویی پلاستیکی و صنعتی و شاد به عطر میدن.

بعد نوبت میرسه به چوب سندل که کوم د گاغسون اون رو Deconstructed Sandalwood (بذارین “چوب سندل دگرگون شده” معنیش کنم که به محتوی بخوره) نام گذاری کرده. گرچه این چوب سندل از خیلی از سندلهایی که توی عطرهای نیش دیده میشه و قراره که طبیعی باشه، طبیعی تر هست، اما برند اصرار داره که به اون ماهیتی صنعتی و شهری بده که به ایده و کانسپت کارش بخوره. این سندل میسور هند هست و رایحه ای به شدت شیری و شکر مانند داره. رایحه ای که از قدرت فضای لاکتوز مانندش پیداست که موندگاری بالایی داره و در واقع هم همینطور هست، گرچه در ازای این موندگاری چشمگیر نشر بوی متوسطی داره. این سندل مغز کنترل کنندۀ این عطر هست و از اول تا آخر رو یه تنه بازی میکنه.

★★★★