وای به روزی که بگندد نمک: جنس فیک نخرید، جنس اَسل بخرید!!

اون نسلی که سهمش از کودکی، جنگ و صف های توزیع کالای اضطراری خانواده بود، حتما دمپایی های توالت ۲۰۰۱ رو هم به یاد داره. یه سری دمپایی پلاستیکی ارزون قیمت بود به نام دمپایی ۲۰۰۱ که قالب پلاستیکیش احتمالا قناس بوده که لبه های دمپایی کلی پلیسه و اضافات داشت. با اون وضعیت ظاهری و رنگهای داغون، روی این دمپاییها نوشته بود Model Italy. این عبارت در واقع یه جور کلاه شرعی بود روی جنس بی کیفیت و فیک، برای مخاطبی که قراره فکر کنه دمپایی توالتش Made in Italy هست.

نااخلاقی اقتصادی موضوع بسیار نهادینه ای هست توی جامعۀ ما و یک شهروند از صبح که بیدار میشه تا شب که میخوابه بلا استثنا حداقل یک مورد از این مقوله رو تجربه میکنه که اون هم بخاطر اُخت گرفتن باهاش نادیده میگیره! یه نمونه دیگه مثال بزنم. تشریف ببرین خیابون فلسطین برای خرید یه عینک پرسول (Persol). یک مدل رو در نظر بگیرین و از بالا تا پایین خیابون به تعداد مغازه ها قیمت مختلف پیدا میکنین. یه سری با قیمت پایین و یه سری با قیمت بالا. توجیه فروشنده ها دربارۀ اینکه چرا قیمت یه عینک پرسول اینطور پایینه، “های کپی” هست. یعنی جنسی که جایی خارج از کارگاههای پرسول بدون مجوز این برند ساخته میشه و با قیمت نازل فروخته میشه. این باعث میشه مشتری دستش بمونه تو پوست گردو چون حالا با وجود یه کپی که نمیشه از اصل تشخیصش داد اصل بودن اونی که قیمت بالا داره هم مشکوکه. خر بیار بغل کن!

همین موضوع تو دنیای عطر چند برابر پیچیده میشه. اینقدر پیچیده که برای بی اخلاقی توی این بازار باید دسته بندی آماده کنیم و برای بعضی دسته هاش زیرمجموعه هم در نظر بگیریم. یه دسته آت و آشغالایی هست که زیر مترو با اسم اسانس سوییسی اصل به مردم میندازن. یه دسته عطرهای فیک پر شده تو شیشه عطرهای اصل، یه دسته ریو کالکشن، یه دسته اسانس مترویی حل شده تو الکل و … تــــــا جا هست میشه از این دسته ها شمرد. حالا همه این محصولات یه طرف، نوع ارائۀ اینها خیلی مهمه. اینکه کجا و چطوری فروش میرن مهمترین قسمت ماجراست. یه عطر روژا داو سه میلیون تومنی تو بازار بین الحرمین باشه یا یه عطر داغون ساخت پاکستان باشه تو یه فروشگاه تو الهیه!

اخیرا یکی از مواردی که متاسفانه خیلی هم شایع شده حضور برندهای بی نام و نشانی هست که توسط سایتهای مرجع مثل فرگرنتیکا به رسمیت شناخته میشن و از اون بدتر سایتهای فروش آنلاین (حتی اونهایی که مورد اعتماد هستن) هم از این برندها استقبال میکنن. این بزرگترین خیانت به مشتری هست که حرفه ای نیست و کیفیت رو نمیتونه تمییز بده. چرا که ارزش و کلاس اجتماعی ارائه کننده به صورت اتوماتیک به محصول اعتبار میده.

چند روز پیش بود که برخوردم به این عطر Sauve که گویا برندی به نام Fragrance World سازنده ش هست. این عطر خیلی واضح از روی کار اخیر برند دیور، Sauvage ساختۀ ۲۰۱۵ توسط فرانسوا دوماشی (به گفتۀ سایت فروشنده فرانسوا دماکی) کپی برداری ظاهری کرده. هنوز به رایحۀ این عزیز مستفیض نشدم اما از توضیحات سایت دیجی کالا دربارۀ محصول بسیار فیض بردم:

برند اماراتی و خوش‌ نام فراگرنس ورد در سال ۲۰۱۴ میلادی محصولی خاص و متفاوت را روانه بازار ساخت. این محصول که Suave نام دارد، از همان زمان عرضه با استقبال بسیار خوبی مواجه شد و توانست به یکی از پرفروش‌ترین عطرهای این برند مبدل شود. Suave را تا حد زیادی می‌توان الهام گرفته از اثر مشهور کمپانی دیور و طراح شاخص این برند، فرانسوا دماکی، یعنی sauvage نامید. به‌ محض اولین اسپری از Suave روی پوست و در محل نبض یا لباستان، بوی فلفل سیچوان، نارنج و عنبر را احساس خواهید کرد. فلفل سیچوان با تندی خود، انرژی زیادی را به شما و کسانی که در اطرافتان حضور دارند، منتقل می‌کند. نارنج که از خانواده‌ی مرکبات است، بوی شیرینی دارد و شادی و نشاط را با خودش به ارمغان می‌آورد. عنبر هم با عطر تندش باعث تند شدن این ترکیب عجیب‌ و غریب سه‌ گانه می‌شود. با توجه به برند، قدرت پخش بو و ماندگاری بالایی که Suave دارد، برای هدیه دادن به پدر، همسر یا دوستتان گزینه‌ای اصلی و مهم حساب می‌شود. پس اگر به‌دنبال عطری باکیفیت و مقرون به‌صرفه هستید، Suave می‌تواند انتخاب بسیار مناسبی برای شما باشد.

متن به خوبی گویای همه چیز هست! تنها چیزی که الان مهمه اینه که دیجی کالا داره عطری رو میفروشه که علناً یک محصول فیک هست. کجا ساخته میشه مشخص نیست. از چه راههایی وارد کشور میشه هم مشخص نیست. سازمان غذا و دارو هم شکی نیست که فاقد تجهیزات و متخصص مجرّب در زمینۀ عطر هست، پس مجوز گرفتن برای این عطر نباید خیلی سخت باشه. این روند خیلی نگران کننده هست که سایتهای قابل اعتماد و فروشگاههای زنجیره ای مثل سفیر، ویانا (هیوای سابق) یا میثم عطر، با فروش چنین محصولاتی حامی جریان سودجویی هست که این بی نام و نشانها رو توی بازار ایران تزریق میکنه. این نه تنها موجبات نگرانی مشتری برای یه خرید مطمئن میشه، که ما رو هم در جواب دادن به سیل مسیج ها و پیامهای “کدوم فروشگاه رو توصیه میکنین برای خرید آنلاین” بی نهایت مستأصل میکنه. جدا از این دیجی کالا تنها یه سایت عطر نیست. فیک فروختن یه سایت که قراره نقش Amazon رو تو ایران بازی کنه آیا کل اعتبار و کل کالاهایی که توی این سایت عرضه میشه رو زیر سوال نمیبره؟