طی روزهای جاری بین صفحات اینستگرام پُستی توی صفحه خانۀ عطر فرانسوی Frederic Malle نظر من رو جلب کرد. دو پست توی این صفحه درج شده که کپشن پست اول نوشته:
“Little ones should not be left out. Sale Gosse, our new children’s perfume, is available exclusively at our boutiques in France and Italy”
“کوچولوها نباید نادیده گرفته بشن. Sale Gosse، عطر جدید ما برای کودکان هم اکنون توی بوتیکهای ما توی فرانسه و ایتالیا موجود هست”. این در حالی هست که برند مال چند ماه پیش از یک محصول جانبی عطر معروفش، Carnal Flower، پرده برداری کرده بود که عطر موی کارنال فلاور بود.
توی یه پست دیگه توی اینستگرام به معرفی کوتاه عطر Sale Gosse میپردازن و نتهاش رو پتیت گرین (برگ نارنج)، بهارنارنج، برگاموت، رُزماری، بنفشه و توت فرنگی برای حس آدامسی و کمی قدیمی، معرفی میکنن.
مال یکی از موفقترین برندهای نیش هست که با بهترین تیم شیمیدان و عطرساز کار میکنه. اما موضوعی که جالبه ماهیت خود عطر هست. هنوز نظریه هایی مبنی بر اینکه استعمال عطر برای کودکان و در مجاورت کودکان میتونه به آسیبهای تنفسی جدی تو سنین بالاتر منجر بشه، به ما حس بدبینانه به روند جدید کار فردریک مال میده. پیش از این هم برخی برندهای لباس مثل Zara و چند برند پوشاک و اسباب بازی یا لوازم خانگی دست به این اقدام زدن که متاسفانه محبوبیت بالایی هم بین مشتریهاشون داشت. فارغ از اینکه چقدر Sale Gosse میتونه خوب باشه یا چقدر برای کودکان بی ضرر هست، باید از روند همه گیر شدن عطر کودکان بترسیم چرا که خیلی از برندهای نیش نه وسواسهای فردریک مال رو دارن نه حتی امکانات و نظارت بهداشتی اون رو.
اصلا سوال اصلی اینه که آیا کودک هم همون درکی رو که ما از عطر داریم داره یا نه؟ از لحاظ بیولوژیک
بر این اساس باید به سوال بعدی پاسخ داد که اونوقت ایا اصلا عطر زدن برای کودکان لازم یا منطقی و معقول خواهد بود یا نه؟
من اولین عطری که یادمه توجهمو جلب کرد و از همکلاسیم خریدمش رو وقتی کلاس سوم دبستان بودم یادم میاد..
قبلش هرچی بود عطر های سنتی روغنی و مشدی بود یا ادکلن های پدر و مادرم .. دوهزار.. هاوایی.. زوزو.. دریک.. بلو استراتوس..
قبل از اون هم خاطراتم با بو ها و روایح ثبت شده اما نه با عنوان «عطر و ادکلن»
سلام من با عطر the night با این کمپانی آشنا شدم واقعا کارش عالیه خیلی دوس دارم محصولات جدیدشو امتحان کنم .
وقتی فردریک مال دست به یه همچین کاری می زنه یه مقدار دست و پام رو برای صحبت کردن می بنده،البته می تونم بگم این سیاست استی لودر هست برای سود اوری بیشتر پشت اسم فریدریک مال،در هر صورت عطر یه آلرژن محسوب می شه،یعنی می تونه با جذب توسط پوست تو بدن واکنش دفاعی داشته باشیم،برا همین تاکید می شه از عطر تو نقاطی که گره لنفی داریم استفاده نکنیم،چون یکی از مراکزی هست که داخلش گلبول های سفید زیاده،حالا این مصرف توسط کودکان یه خطر دیگه داره،بچه ها دستگاه ایمنشون معمولا در حدی تکامل پیدا نکرده که پاسخ دقیق ازش ببینیم،با وارد شدن عطر به داخل بدن(با مصرف هر عطر مقدار ناچیزیش می تونه وارد جریان خون بشه) دستگاه ایمنی واکنش نمی ده نسبت به این ماده خارجی ولی با پادتنی که می سازه برای اینده یاداوریش می کنه،که این موصوع در بزرگسالی می تونه واکنش های الرزیک مختلفی رو به وجود بیاره،در هر صورت فکر می کنم ایفرا باید در این زمینه دقیق عمل کنه و از بابت بی خطر بودنش مطمین بشه،ببخشید اگه از مبحث عطر یه مقدار دور شد!
البته سامان جان استی لاودر توی امور کاری برندهایی مثل مال و تام فورد تصمیم گیری نمیکنه بلکه یه چتر مالی بالای سرشون باز میکنه. این برندها مطمئن باشین که بدون مجوز ایفرا کاری نمیکنن
یه سه گانه هم عطر میکالف داره که هر کدوم ۳۰ میل هست. من همیشه دوس داشتم برای دخترم بگیرم ولی میترسم این ترس همیشه هم برام خواهد بود.
این ترس باهات بمونه بهتره به نظرم
ممنون کیوان عزیز از پست امروزت. ولی مگه مرکزی برای نظارت بهداشتی روی عطر وجود نداره؟ شرکتا نباید از موسسه ای مجوزی یا چیزی مثل مجوز بگیرن؟
چرا هست و این مجوز رو هم میبینیم که گرفتن. اما خب اینطوری هم میشه نگاه کرد: ما بیمار میشیم و دارو مصرف میکنیم که خوب شیم. داره درصد کمی از حجمش ماده ای هست که بدن نیاز داره برای جنگ با بیماری. بقیه ش موادی هست که نیاز نداریم و یا مضر هم هستن. ما دارو رو با علم بر اینکه خوب میشیم اما ضرر هم میرسونه مصرف میکنیم. حالا همین قضیه عطره